คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 691/2472

ลักษณพะยานไม่ยอมตอบคำถามของเจ้าพนักงานเพราะอาจจะปรักปรำตนเองได้ไม่มีผิดฐานขัดคำสั่งตามมาตราข้างบน

จำเลยถูกอัยยการฟ้องหาว่าเบิกความเท็จเรื่องหนึ่ง ระหว่างศาลพิจารณา จำเลยนำสำเนารายงานย่อสำนวนการไต่สวนเรื่อนายอำพันกับพวกต้องหาว่าฆ่านายเจิมตายซึ่งหายไป อันเกี่ยวกับเรื่องที่จำเลยถูกฟ้องว่าเบิกความเท็จมายื่นต่อศาลเจ้าพนักงานธุระการจึงเรียกจำเลยมาไต่สวนว่าได้มาอย่างไร จำเลยไม่ยอมให้การ โจทก์จึงมาฟ้องคดีนี้ขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม.๓๓๔

ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยมีผิดตาม ม.๓๓๔ ข้อ ๒ ให้ปรับ ๒๕ บาท

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่า จำเลยตกอยู่ในฐานะที่อาจจะถูกฟ้องเปนจำเลยในคดีอาญาหาว่าลักหรือได้หลักฐานนั้นมาโดยทุจจริตได้ จำเลยจึงมีหน้าที่ที่จะต้องระวังถ้อยคำของตนที่จะมาปรักปรำตนเอง การที่จำเลยไม่ยอมให้การ จึงไม่ควรมีผิด ให้ปล่อยจำเลยไป