คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 691/2478

พินัยกรรม์ผู้อื่นเขียนไม่มีข้อความระบุรับรองลายมือผู้ทำพินัยกรรม์แลไม่ลงวันเดือนปีไว้ ทั้งมีขีดฆ่าโดยผู้ทำพินัยกรรม์ไม่ได้ลงลายมือชื่อรับรอง นับว่าไม่สมบูรณ์ ครอบครัว ผัวเมีย ผัวเมียเลิกล้างกันไปจนเมียได้ผัวใหม่และ-ยังไม่ได้+จากผัวใหม่จะกลับเป็นผัวเมียกับผัวเก่าไม่ได้ ประมวลวิธีพิจารณาความแพ่ง ม.141-240 ประเด็นที่จำเลยยกขึ้นต่อสู้ไว้+ชั้นศาลเดิม ๆ ตัดสินให้แพ้ประเด็นนั้น แต่ให้จำเลย+คดีบางส่วนในประเด็นข้อจำเลยไม่อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์+ให้จำ-เลยแพ้คดีทั้งหมด+ไม่วินิจฉัยถึงประเด็นนั้น แม้ในชั้นฎีกาจำเลย+ได้ยกประเด็นข้อนั้นเป็นฎีกา ศาลฎีกาก็ต้องวินิจฉัยให้

ช.บิดาโจทก์ได้รับมฤดกที่ดินบ้านเรือนรายพิพาทก่อนมาได้จำเลยเป็นภรรยา จำเลยเลิกล้างกับ ช.ไปได้ ย.เป็นสามีใหม่ ๑๑-๑๒ ปีแล้ว ก่อน ช.ตาย ๒๕ วัน ช.ได้ให้คนไปรับจำเลยมารักษาพยาบาลแล้วทำพินัยกรรม์ยกทรัพย์รายนี้ให้จำเลยคือในปี ๒๔๗๗ พินัยกรรม์ ห.เป็นผู้เขียนมีขีดฆ่าโดยผู้ทำพินัยกรรม์ไม่ได้ลงชื่อกำกับและไม่มีพะยานลงลายมือรับรองผู้ทำพินัยกรรม์และไม่มีข้อความระบุว่าลงลายมือต่อหน้าพะยานแลจดวันเดือนปีไว้ ช.ตายใน พ.ศ.๒๔๗๗ นั้นเอง โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลย

ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่าพินัยกรรม์ใช้ไม่ได้ แต่ฟังว่าจำเลยกับ ช.คืนดีกันแล้ว จึงพิพากษาแบ่งมฤดกให้คนละครึ่ง

โจทก์อุทธรณ์ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าจะฟังว่าจำเลยกับผู้ตายเป็นสามีภรรยากันตามกฎหมายไม่ได้ ให้ขับไล่จำเลย

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าพินัยกรรม์ไม่ถูกแบบตาม พรบ ว่าด้วยการทำพินัยกรรม์ พ.ศ.๒๔๗๕ และฟังว่าพะยานจำเลยว่าจำเลยเป็นเมีย ย.อยู่ยังไม่ปรากฎว่าขาดกับ ย.ด้วยวิธีใด ฉะนั้นจะฟังว่าจำเลยเป็นเมีย ช.ไม่ได้ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์