คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 691/2502

ศาลอุทธรณ์ลงโทษและลดโทษให้ตาม มาตรา 78 ประมวลกฎหมายอาญา จำเลยฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่า การที่จะลดโทษให้จำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 หรือไม่นั้น เป็นเรื่องอยู่ในดุลยพินิจของศาล

(ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 11/2502)

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานข่มขืน กระทำชำเรา และฆ่าคนโดยเจตนา

จำเลยปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์เห็นว่า จำเลยมีผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๗๖ ประกอบด้วย มาตรา ๒๘๐ และ ๒๘๘ ประกอบด้วย มาตรา ๒๘๙ ข้อ ๗ ให้ลงโทษตาม มาตรา ๒๘๙ ข้อ ๗ ซึ่งเป็นบทหนัก วางโทษประหารชีวิตคำให้การชั้นสอบสวนและชั้นพิจารณามีประโยชน์แก่ทางพิจารณา ลดให้ ๑ ใน ๓ ตามมาตรา ๗๘ คงจำคุกตลอดชีวิต

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยมีผิดตาม มาตรา ๒๗๖ ประกอบด้วย มาตรา ๒๘๐ แต่ให้ลงโทษตาม มาตรา ๒๘๐ ซึ่งเป็นบทหนัก พิพากษาให้จำคุกจำเลยตลอดชีวิต การกระทำของจำเลยเป็นการทารุณโหดร้าย ไม่มีเหตุที่บรรเทาโทษ แม้โจทก์จะมิได้ฎีกาขึ้นมาก็ดี แต่การที่จะลดโทษให้จำเลยหรือไม่ ศาลฎีกาโดยที่ประชุมใหญ่ เห็นเป็นเรื่องอยู่ในดุลยพินิจของศาล