คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 694/2499

กล่าวฟ้องว่าวันที่ 23 เวลากลางคืนหลังเที่ยงแสดงชัดเจนอยู่แล้วว่าเป็นเวลากลางคืนก่อน 24.00 น.ของวันที่ 23

คำว่าหลังเที่ยงย่อมเข้าใจได้ว่าหลังเที่ยงวันคือหลัง 12.00 น. ของวันนั้นหาใช่หลังเที่ยงคืนไม่

ปืนโดยปกติเป็นเครื่องประหารที่ร้ายแรงอยู่แล้ว ประกอบกับผู้บาดเจ็บถูกกระสุนปืนมีแผล 9 แห่งซึ่งผู้ชัณสูตร ฯ ว่าถ้าถูกที่สำคัญอาจถึงตายได้ เช่นนี้จำเลยจึงมีผิดฐานพยายามฆ่าคน.

โจทก์ฟ้องว่าวันที่ ๒๓ ธ.ค.๙๗ เวลากลางคืนหลังเที่ยงจำเลยใช้ปืนลูกซองพกสั้นยิงนางสงบ ๑ นัดถูกขาขวาเป็นบาดเจ็บโดยเจตนาฆ่าหากกระสุนปืนไม่ถูกที่สำคัญจึงไม่ตาย ขอให้ลงโทษ

จำเลยปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษายืน

จำเลยฎีกก

ศาลฎีกาเห็นว่าฟ้องของโจทก์ที่ว่าเกิดเหตุวันที่ ๒๓ ธ.ค.๙๗ เวลากลางคืนหลังเที่ยงนั้นชัดเจนอยู่แล้วว่าเป็นเวลากลางคืนก่อน ๒๔.๐๐ น. ของวันที่ ๒๓ ธ.ค.๙๗ คำว่าหลังเที่ยงย่อมเข้าใจได้ว่าหลังเที่ยงวันคืนหลัง ๑๒.๐๐ น.ของวันนั้นไม่มีอะไรที่จะทำให้เข้าใจเป็นหลังเที่ยงคืนวันที่จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าโดยปกติปืนเป็นเครื่องประหารที่ร้ายแรงอยู่แล้วเฉพาะคดีเรื่องนี้บาดแผนของนายสงบมีประกอบอยู่ซึ่งผู้ชัณสูตรบาดแผลยืนยันว่าบาดแผลเช่นนี้ถ้าถูกในที่สำคัญเช่นที่บริเวณน่าอกก็อาจทำให้ถึงตายได้จำเลยจึงต้องเป็นผิดฐานพยายามฆ่าคน

จึงพิพากษายืน.