คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 694/2508

ในคดีที่โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากห้องเช่าเมื่อศาลชั้นต้นพิจารณาพยานหลักฐานของโจทก์จำเลยและไปเผชิญสืบห้องพิพาทด้วยแล้วจึงวินิจฉัยว่า จำเลยทำการค้าเป็นส่วนใหญ่ เช่นนี้ จำเลยจะอุทธรณ์หรือฎีกาว่าทำการค้าเป็นส่วนน้อยไม่ได้ ถือว่าเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเช่าห้องแถวโจทก์เพื่อทำการค้า ค่าเช่าเดือนละ ๒๕ บาท ขอให้บังคับจำเลยส่งมอบห้องเช่าคืนให้โจทก์ จำเลยต่อสู้ว่าเช่าเพื่ออยู่อาศัย ได้รับความคุ้มครองตามกฎหมาย

ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วฟังว่าจำเลยเช่าห้องพิพาทเพื่อทำการค้าพิพากษาให้จำเลยส่งมอบห้องแก่โจทก์

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าเป็นอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้าม พิพากษาให้ยกอุทธรณ์จำเลย

จำเลยฎีกาอ้างเป็นปัญาข้อกฎหมายว่า จำเลยทำการค้าในห้องพิพาทเป็นส่วนน้อย ศาลฎีกาเห็นว่า ปัญหาว่าจำเลยทำการค้าเป็นส่วนใหญ่หรือส่วนน้อยนี้ ศาลชั้นต้นพิจารณาจากพยานหลักฐานของโจทก์จำเลยและจากการไปเผชิญสืบห้องพิพาท แล้ววินิจฉัยว่า จำเลยทำการค้าเป็นส่วนใหญ่ จึงเป็นปัญหาข้อเท็จจริง การที่จำเลยโต้เถียงขึ้นมาอีกว่าทำการค้าเป็นส่วนน้อยจึงเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามกฎหมาย

พิพากษาให้ยกฎีกาจำเลย