คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 697-698/2503

คดีอาญาอยู่ในอำนาจศาลแขวง เมื่อศาลแขวงพิพากษายกฟ้องโจทก์แล้ว โจทก์อุทธรณ์ทั้งปัญหาข้อกฎหมายและข้อเท็จจริงศาลชั้นต้นสั่งรับอุทธรณ์ขึ้นมาดังนี้ ศาลอุทธรณ์ชอบที่จะชี้ขาดเฉพาะปัญหาข้อกฎหมายเท่านั้นการที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยข้อเท็จจริงลงโทษจำเลย จึงเป็นการมิชอบ เพราะปัญหาข้อเท็จจริงยุติแล้ว

คดี 2 สำนวนนี้ ศาลพิพากษารวมกัน โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานแจ้งความเท็จและฉ้อโกง

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลแขวงพระนครเหนือพิพากษายกฟ้องทั้งสองสำนวน

นางฉลองโจทก์ร่วมและนางทิพพา โจทก์อุทธรณ์ทั้งปัญหาข้อกฎหมายและข้อเท็จจริง

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ ลงโทษจำเลยที่ 1 ฐานฉ้อโกงตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 341 จำคุก 1 เดือน นอกจากนี้ยืนตามศาลชั้นต้น

นางฉลองโจทก์ร่วมและนางทิพพาโจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยที่ 2

นางจงใจจำเลยฎีกาขอให้ยกฟ้อง

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีทั้ง 2 สำนวนอยู่ในอำนาจของศาลแขวงเมื่อศาลแขวงพิพากษายกฟ้องโจทก์ โจทก์จะอุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริงไม่ได้ แต่คดีนี้โจทก์และโจทก์ร่วมอุทธรณ์ทั้งในปัญหาข้อกฎหมายและข้อเท็จจริง ศาลแขวงสั่งรับอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ชอบที่จะชี้ขาดเฉพาะปัญหาข้อกฎหมายเท่านั้น แต่ศาลอุทธรณ์ได้วินิจฉัยข้อเท็จจริงพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยที่ 1จึงเป็นการมิชอบ เพราะข้อเท็จจริงอันยุติแล้ว นอกจากปัญหาข้อกฎหมายที่โจทก์และโจทก์ร่วมอุทธรณ์ศาลยังมิได้วินิจฉัยชี้ขาด

พิพากษายกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ให้ศาลอุทธรณ์พิจารณาพิพากษาใหม่