จำเลยที่ ๑ คุมแพไม้เสาของจำเลยที่ ๒ ล่องมาตามน้ำโดยประมาทเปนเหตุให้โดนเรือเลี้ยงปลา ๒ ลำล่ม ปลาหนีหมด โจทก์ฟ้องเรียกค่าเสียหาย ๔๕๑๒ บาท แต่โจทก์ไม่มีพะยานแน่นอนว่าในเรือมีปลามากน้อยเท่าใด เปนแต่ละประมาณเท่านั้น
จำเลยที่ ๒ ให้การว่าได้จ้างเหมา ที่นายพร้อม ให้ล่องแพไปยังปลายทาง และแพที่โดนไม่ใช่แพของจำเลย
ศาลเดิมตัดสินให้จำเลยใช่ค่าเสียหาย ๔๕๐๐ บาท
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าโจทก์สืบไม่ได้ความแน่นอนว่าปลาหนีไปมากน้อยเท่าใด จึงกะให้จำเลยใช่ค่าเสียหาย ๒๐๗๐ บาท
โจทก์จำเลยฎีกา จำเลยเถียงของจำเลยนอกประเด็นเพราะจำเลยที่ ๒ ปฏิเสธว่าแพเสาที่โดนไม่ใช่แพของจำเลยที่ ๒ ศาลฎีกาจึงไม่จำต้องวินิจฉัย และตัดสินให้จำเลยใช่ค่าเสียหายเท่าที่ศาลอุทธรณ์ตัดสิน