คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 702/2497

จำเลยเป็นลูกจ้างตักน้ำคิดค่าจ้างเป็นรายหาบจำเลยอาจจะตักก็ได้ไม่ตักก็ได้ไม่มีความสัมพันธ์ที่จะบังคับหรือว่ากล่าวกันในฐานะนายจ้างลูกจ้างได้เช่นนี้แม้จำเลยจะได้ลักทรัพย์ของผู้จ้างไปในขณะตักน้ำให้ก็ไม่เป็นผิดตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 294(5)

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักขันเงิน 1 ใบราคา 180 บาท ของนายวิวัฒน์ชัย นฤมลสัณห์ นายจ้างจำเลยไป ขอให้ลงโทษตามกฎหมายอาญา มาตรา 294

จำเลยรับสารภาพ

โจทก์จำเลยแถลงรับกันว่า จำเลยเป็นลูกจ้างตักน้ำธรรมดาเคยตักน้ำเป็นประจำวันหาบละ 25 สตางค์ จำเลยไม่ใช่ลูกจ้างอยู่กินหรืออาศัยอยู่ในเรือนของเจ้าทรัพย์ จำเลยลักขันของเจ้าทรัพย์ซึ่งอยู่ในห้องน้ำบนเรือนไปในขณะรับจ้างตักน้ำให้เจ้าทรัพย์

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยผิดกฎหมายอาญา มาตรา 288

โจทก์อุทธรณ์ขอให้ลงโทษตามมาตรา 294

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า การรับจ้างตักน้ำตามที่คู่ความรับกันนั้นเป็นการเรียกตามความเข้าใจสามัญ พฤติการณ์หามีสภาพเป็นนายจ้างลูกจ้างกันไม่ เพราะจำเลยจะได้รับเงินจากเจ้าทรัพย์เป็นการตอบแทนก็ต่อเมื่อจำเลยตักน้ำแต่ละหาบให้เจ้าทรัพย์ ระหว่างเจ้าทรัพย์กับจำเลยไม่มีความสัมพันธ์ที่จะบังคับหรือว่ากล่าวแก่กันในฐานะนายจ้างลูกจ้างได้ จำเลยไม่ผิดตามกฎหมายอาญา มาตรา 294

พิพากษายืน