โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522มาตรา 4, 7, 8, 26, 75, 76, 102 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 ริบกัญชาของกลางและคืนธนบัตรของกลางแก่เจ้าของ
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 4, 7, 8, 26 (ที่ถูกมาตรา 26 วรรคหนึ่ง), 75 (ที่ถูกมาตรา 75 วรรคหนึ่ง), 76 (ที่ถูกมาตรา 76 วรรคสอง), 102 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 เรียงกระทงลงโทษ ฐานมีกัญชาไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่าย จำคุก 2 ปี ฐานจำหน่ายกัญชา จำคุก 2 ปี รวมจำคุก 4 ปี จำเลยให้การรับสารภาพ เป็นประโยชน์แก่การพิจารณา มีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้กึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 คงจำคุก 2 ปี ริบกัญชาของกลาง และคืนธนบัตรของกลางแก่เจ้าของ
จำเลยอุทธรณ์ขอให้ลงโทษสถานเบาและรอการลงโทษ
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน
จำเลยฎีกาขอให้ลงโทษสถานเบาและรอการลงโทษโดยผู้พิพากษาซึ่งพิจารณาและลงชื่อในคำพิพากษาศาลชั้นต้นอนุญาตให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า "กัญชาที่จำเลยมีไว้เพื่อจำหน่ายจำนวน 7 ถุง น้ำหนัก14.70 กรัม และจำหน่ายกัญชาไปจำนวน 4 ถุง ความผิดดังกล่าวเกี่ยวโยงกับความสงบสุขและความปลอดภัยของสังคมเป็นความผิดร้ายแรงไม่มีเหตุสมควรรอการลงโทษ ที่ศาลล่างทั้งสองใช้ดุลพินิจลงโทษจำคุกจำเลยมานั้นเหมาะสมกับสภาพความผิดและศาลได้ลงโทษขั้นต่ำตามที่กฎหมายกำหนดเป็นคุณแก่จำเลยอยู่แล้ว ไม่มีเหตุที่ศาลฎีกาจะแก้ไขเปลี่ยนแปลงเป็นอย่างอื่น ฎีกาจำเลยฟังไม่ขึ้น"
พิพากษายืน