คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 71/2485

ฟ้องว่าตรวจพบไม้สักซึ่งเป็นไม้ไม่มีดวงตราอยู่ในความครอบครองของจำเลยๆ จึงเป็นผู้ชักลากออกจากป่า ถ้าปรากฏว่าเป็นไม้ซึ่งดัดแปลงแปรสภาพไป ย่อมไม่เข้าข้อสันนิษฐานตาม พ.ร.บ.ป้องกันการลักลอบชักลากไม้สักฯ ข้อ 5 จะลงโทษจำเลยไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่าเจ้าพนักงานตรวจพบไม้สักถูกดัดแปลงเป็นเสาซึ่งเดิมเป็นต้นไม้ที่ไม่มีดวงตราอยู่ในความครอบครองของ จำเลย จำเลยจึงเป็นผู้-ชักลากออกจากป่าโดยไม่ได้รับอนุญาต ศาลชั้นต้นเห็นว่าต้องถือว่าจำเลยตัดฟันชักลากไม้สักฯ ร.ศ. ๑๑๘ ข้อ ๓,๕ ให้ปรับจำเลย ริบไม้ของกลาง

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ไม้ของกลางได้เปลี่ยนแปลงทำเป็นเสาเหลี่ยมแปรจากสภาพเดิมแล้ว โจทก์ไม่ได้นำสืบให้ได้ความว่าจำเลยชักลาก พิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่า ไม้สักของกลางรายนี้ถูกดัดแปลงเป็นไม้เสาแปรสภาพไปคดีไม่เข้าข้อสันนิษฐานตาม พ.ร.บ.ป้องกันการลักลอบชักลากไม้สักฯ ร.ศ.๑๑๘ ข้อ ๕ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์