คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 711/2497

เหตุเกิดเวลาพลบค่ำมืดแล้วจำเลยเมาสุราใช้มีดขนาดย่อมไม่ใหญ่โตน่ากลัวแทงซุ่ยๆ ไปถูกผู้ตายที่ใต้ราวนมซ้าย โดยไม่ปรากฎสาเหตุ ยังไม่ถือว่าจำเลยมีเจตนาฆ่า คงมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาเท่านั้น

เมาสุราอาละวาด มีผู้เข้าห้าม กลับทำร้าย จะอ้างว่าป้องกันไม่ได้

โจทย์ฟ้องว่าจำเลยใช้ไม้และมีดตีและแทงนายเปี้ย มนอา บาดเจ็บหลายแห่ง และแทงนายหมื่นฟูจุมมาถึงตายโดยเจตนา ขอให้ลงโทษ

จำเลยว่าได้กระทำโดยป้องกันตัว ไม่มีเจตนาให้ถึงตาย

ศาลชั้นต้นเห็นว่าเหตุเกิดเวลาพลบค่ำมืดแล้วจำเลยเมาสุราหล่แทงนายเปี้ย นายหมื่น นายหมื่นถูกแทงใต้ราวนมซ้ายถึงแก่ความตายเพราะพิษบาดแผลนั้นในตอนจวนสว่าง ไม่ปรากฎสาเหตุ จำเลยแทงซุ่ยด้วยมีดขนาดย่อมไม่ใหญ่โตน่ากลัว จะถือว่าจำเลยเจตนาให้ตายไม่ถนัด ควรมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา พิพากษาให้ลงโทษจำเลยตาม ก.ม.อาญามาตรา ๒๕๑,๒๕๔,มีกำหนด ๖ ปี ลดตามมาตรา ๕๙ ให้ ๓ เหลือ ๔ ปี

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าพยานโจทก์เบิกความแตกต่างกัน จำเลยกระทำเพื่อป้องกันชีวิตพอสมควรแก่เหตุ พิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาฟังว่าจำเลยเมาสุรา นายเบี้ยพูดห้ามจำเลยกลับอาละวาดทำร้ายนายเบี้ยแล้วไล่แทงนายแสนนายหมื่น เห็นว่าจำเลยมิได้กระทำโดยทางป้องกันอย่างใด ควรมีผิดและรับโทษตามข้อวินิจฉัยของศาลชั้นต้น จึงพิพากษากลับ ให้บังคับคดีตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น