โจทก์ ฟ้อง ขอให้ มี คำสั่งพิทักษ์ทรัพย์ จำเลย เด็ดขาด และ พิพากษาให้ จำเลย เป็น บุคคล ล้มละลาย
จำเลย ให้การ ต่อสู้ คดี ขอให้ ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้น พิจารณา แล้ว มี คำสั่ง ให้ พิทักษ์ทรัพย์ จำเลย เด็ดขาดตาม พระราชบัญญัติ ล้มละลาย พ.ศ. 2483 มาตรา 14
จำเลย อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ พิพากษากลับ ให้ยก ฟ้อง
โจทก์ ฎีกา
ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า หนังสือมอบอำนาจ มี ข้อความ ว่า "เรียกร้องทวงถาม ให้ ชำระหนี้ แจ้ง บังคับจำนอง หรือ จำนำ ดำเนินคดี ฟ้องร้องแก้ต่าง ทั้ง คดีแพ่ง และ คดีอาญา รวม ตลอด ถึง การ ร้องทุกข์ กล่าว โทษและ มอบ คดีอาญา หรือ คดีแพ่ง ที่ เกี่ยวเนื่อง กับ คดีอาญา ใน นาม ของ ธนาคารต่อ พนักงานสอบสวน ตลอด ทั้ง การ เข้า เป็น โจทก์ร่วม หรือ จำเลยร่วมใน คดีแพ่ง คดีอาญา ดำเนิน กระบวนพิจารณา ใน ชั้น บังคับคดี ขอรับ ชำระหนี้คดีล้มละลาย ฯลฯ " ข้อความ ตาม หนังสือมอบอำนาจ ดังกล่าว เป็น การมอบอำนาจ ให้ ผู้รับมอบอำนาจ มีอำนาจ ดำเนินการ เกี่ยวกับ การ ติดตาม ทวงถามและ ฟ้องร้อง เกี่ยวกับ คดีแพ่ง สามัญ โดยตรง เพื่อ ให้ โจทก์ ซึ่ง เป็นผู้มอบอำนาจ ได้รับ ชำระหนี้ เท่านั้น ดัง จะ เห็น ได้ จาก ข้อความ ในหนังสือมอบอำนาจ ที่ ว่า ให้ มีอำนาจ ขอรับ ชำระหนี้ ใน คดีล้มละลาย ได้ ด้วยแต่ ไม่มี ข้อความ ใด ที่ จะ แสดง ให้ เห็นว่า โจทก์ ได้ มอบอำนาจ ให้ผู้รับมอบอำนาจ มีอำนาจ ฟ้อง จำเลย เป็น คดีล้มละลาย และ การ ฟ้องคดีล้มละลาย ก็ ไม่ใช่ การ ฟ้อง เรียก หนี้ ที่ ค้างชำระ กัน อยู่ แต่ เป็น การขอให้ ศาล พิพากษา ให้ ลูกหนี้ ต้อง ตกเป็น ผู้ไร้ความสามารถ ใน บาง ประการโดย เป็น บุคคล ล้มละลาย ซึ่ง เป็น การ นอกเหนือ ข้อความ ใน หนังสือมอบอำนาจดังกล่าว ที่ ศาลอุทธรณ์ วินิจฉัย ว่า โจทก์ ไม่มี อำนาจฟ้อง จำเลยเป็น คดี นี้ และ พิพากษายก ฟ้อง ชอบแล้ว
พิพากษายืน