คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 719/2487

ทีแรกทำสัญญาไห้เช่าช่วง แต่ภายหลังทำสัญญาอาสัยต่อกันโดยไม่ได้ตั้งไจผู้พันกันจิงจังดังนี้ต้องถือตามสัญญาเช่าช่วง

ไห้เช่าช่วงไม่มีกำหนดเวลาไห้เช่าช่วงมีสิทธิบอกเลิกสัญญาได้ โดยบอกกล่าวล่วงหน้าชั่วระยะเวลาชำระค่าเช่าระยะหนึ่งเปนหย่างน้อย มิฉะนั้นไม่มีสิทธิฟ้องขับไล่

ได้ความว่าโจทเช่าตึกจากพระคลังข้างที่แล้วมาทำสัญญาไห้จำเลยเช่าช่วง แต่ต่อมาโจทจำเลยทำหนังสือต่อกันว่าไห้จำเลยอาสัย บัดนี้โจทบอกไห้จำเลยออกจากตึก แต่จำเลยไม่ออก โจทจึงฟ้องขับไล่

สาลชั้นต้นฟังว่าเปนการเช่าช่วง โจทบอกกล่าวล่วงหน้าเพยง ๗ วันสิทธิการฟ้องร้องยังไม่เกิด จึงพิพากสายกฟ้อง

สาลอุธรน์ฟังว่าเปนการอาสัยจึงพิพากสาขับไล่

จำเลยดีกา สาลดีกาฟังว่า โจทจำเลยไม่ได้ตั้งไจผูกพันกันตามเอกสารสัญญาอาสัยที่ทำขึ้นเพื่อป้องกันมิไห้ผู้เช่าเดิมเลิกสัญญากับโจท เพราะทำขึ้นพายหลังที่โจทรู้ว่าผู้ไห้เช่าเดิมห้ามการเช่าช่วง จึงฟังว่าเปนการเช่าช่วง แต่การเช่าช่วงรายนี้ไม่มีกำหนดเวลาแน่นอน โจทมีสิทธิบอกเลิกสัญญาตามมาตรา ๕๖๖ โดยบอกล่วงหน้าชั่วกำหนดระยะเวลาชำระค่าเช่าระยะหนึ่งเปนหย่างน้อยซึ่งไนคดีนี้ต้องเปนหนึ่งเดือนโจทไม่ได้นำสืบว่าได้บอกล่วงหน้าเช่นนั้น จึงไม่มีสิทธิฟ้องขับไล่และเรียกค่าเสียหาย จึงพิพากสายกฟ้อง