คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 720/2475

ตกลงหนี้เพื่อเอาเปรียบเจ้าหนี้อื่น นายประกันเรียกเงินไว้มาก แต่ชำระหนี้น้อยกว่าที่ตกลง ต้องคืนเงินที่เหลือจะหักเอาไว้ใช้หนี้ของตนไม่ได้

วิธีพิจารณาแพ่ง ศาลไม่จำเป็นต้องวินิจฉัย ฟ้องคำให้การทุก ๆ ข้อ

บังคับฝรั่งเศสหลังสัญญาในศาลไทยธรรมดา

เรื่องนี้โจทก์ถูกศาลตัดสินให้เป็นคนล้มละลาย มีความประสงค์จะตกลงหนี้ซึ่งต้องมีผู้ค้ำประกัน จำเลยที่ ๒ ซึ่งเป็นหุ้นส่วนกับจำเลยที่ ๑๔ เข้าค้ำประกัน แลได้ตกลงหนี้เพียงร้อยละ ๒๐ แต่ได้เรียกประกันไว้จากโจทก์ร้อยละ ๓๐ เมื่อชำระหนี้ เจ้าหนี้ตามที่ตกลงแล้ว เงินยังเหลืออยู่ที่จำเลยอีก ๑๐ เปอร์เซ็นต์ จำเลยไม่คืนให้โจทก์

ศาลล่างทั้ง ๒ ตัดสินให้จำเลยคืนเงิน

จำเลยฎีกาว่า (๑) ศาลไม่วินิจฉัยฟ้องและคำให้การทุก ๆ ข้อ (๒) ฟังข้อเท็จจริงผิดจากสำนวน (๓) พังพะยานบุคคลมาล้างสัญญา

ศาลฎีกาเห็นว่า (๑) การที่จะวินิจฉัยฟ้องและคำให้การทุกข้อนั้นย่อมแล้วแต่รูปคดี ข้อใดไม่เกี่ยวกับประเด็นก็ไม่ต้องวินิจฉัย(๒) ศาลล่างฟังข้อเท็จจริงโดยมีพะยานในท้องสำนวนสนับสนุน(๓)ศาลล่างไม่ได้ฟังพะยานบุคคลมาหักล้างสัญญาการที่จำเลยตกลงหนี้น้อยกว่าเงินที่เรียกเอาไว้เป็นประกันเป็นการเอาเปรียบเจ้าหนี้ จำเลยจักต้องรับชำระหนี้เพียงร้อยละ ๒๐ เหมือนกับเจ้าหนี้อื่น ๆ ตาม พ.ร.บ.ล้มละลาย ม.๖๒ ข้อ ๗-๙ จึงให้ จำเลยคืนเงินที่เหลือแก่โจทก์