คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 724/2479

+เรื่องสามีให้อนุญาตภรรยาไปทำนิติกรรมผูกพันสินบริคณห์นั้นถ้าคดีเกิดก่อนวันใช้ประมวลแพ่งบรรพ 5 แล้วการอนุญาตหาจำต้องทำเป็นหนังสือไม่จะทำด้วยปากเปล่าหรือด้วยอาการกิริยาอย่างหนึ่งอย่างใดอันพึงอนุมานได้ว่าเป็นการอนุญาตก็ได้

ได้ความว่าภริยาโจทก์ได้นำเอาที่ดินอันเป็นสินบริคณห์ไปจำนองไว้กับจำเลย โดยความยินยอมของโจทก์ ต่อมาภริยาโจทก์ได้โอนที่ดินรายจำนองตีใช้หนีให้จำเลย โจทก์จึงฟ้องขอให้ทำลายการโอนที่ดินรายนี้

ศาลฎีกาตัดสินว่าคดีนี้เกิดก่อนวันใช้ประมวลแพ่ง ฯ บรรพ ๕ ฉะนั้นต้องใช้กฎหมายที่มีอยู่ในเวลานั้นบังคับตามมาตรา ๑๑๕ และ ๓๘ ก็มิได้บัญญัติว่าการอนุญาตของสามีให้ภรรยาไปทำนิติกรรมผูกพันสินบริคณห์จะต้องทำเป็นหนังสืออย่างใด เพราะฉะนั้นจะทำด้วยปากเปล่าหรือด้วยอาการกิริยาอันพึงอนุมานเอาได้ว่าเป็นการอนุญาตก็ได้และเมื่อประมวลแ่พง ฯบรรพ ๕ ไม่มีผลย้อนหลังแล้วมาตรา ๑๔๗๖ จึงบังคับมิได้ พิพากษายืนตามศาลล่างทั้ง ๒ ให้ยกฟ้องโจทก์