คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 725/2489

เช่ากันโดยไม่มีกำหนดเวลานั้น แม้ผู้ให้เช่าบอกกล่าวให้ผู้เช่าออกจากทรัพย์ที่เช่าเป็นระยะเวลาสั้นกว่าที่กฎหมายกำหนดไว้ ผู้เช่าก็ยังไม่จำต้องออก แต่เมื่อครบกำหนดบอกกล่าวตามที่กฎหมายกำหนดไว้แล้วก็ต้องออก

เมื่อสิ้นสัญญาเช่าแล้ว ผู้เช่าครองทรัพย์อยู่ก็เป็นการอยู่โดยละเมิดต้องรับผิดใช้ค่าเสียหายให้เจ้าของทรัพย์

ได้ความว่า เมื่อสิ้นอายุตามหนังสือสัญญาเช่าแล้ว ต่อมาโจทก์บอกเลิกสัญญาเช่าให้จำเลยออกจากที่เช่าภายใน 15 วัน และโจทก์มาฟ้องหลังจากบอกกล่าวแล้ว 2 เดือนกว่า ตามสัญญาเช่าที่ทำกันไว้กำหนดค่าเช่าเดือนละ 150 บาท

ศาลล่างพิพากษาให้ขับไล่ และใช้ค่าเสียหายอีกเดือนละ 150 บาท

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา566 นั้น เมื่อผู้เช่ารับคำบอกกล่าวแล้ว ยังไม่ต้องออกจนกว่าระยะเวลาที่ตนได้รับบอกกล่าวล่วงหน้า ผ่านพ้นไปแล้ว ที่จำเลยเถียงว่าโจทก์บอกให้จำเลยออกไปภายใน 15 วัน มีผลเป็นโมฆะหรือเสมือนไม่เคยบอกกล่าวนั้นย่อมฟังไม่ขึ้น และเมื่อสิ้นสัญญาเช่าแล้ว จำเลยก็ครองทรัพย์อยู่โดยไม่มีสิทธิ ได้ชื่อว่าเป็นการกระทำอันมิชอบโจทก์เรียกค่าเสียหายได้ จึงพิพากษายืน