คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 725/2493

การที่จำเลยกับผู้ตายต่างสมัครใจเข้าวิวาททำร้ายร่างกายซึ่งกันและกัน จำเลยจะอ้างว่าได้ทำร้ายผู้ตายเพื่อป้องกันตนไม่ได้

การที่จำเลยเอามีดแทงผู้ตายในขณะวิวาทชุลมุนกันอยู่ในที่มืดเพียงทีเดียว และวิ่งหนีไป ดังนี้ ถือว่ามีความผิดเพียงฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 251

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 249จำเลยปฏิเสธต่อสู้ป้องกัน ได้ความว่าจำเลยกับผู้ตายพูดขัดคอกันเกิดโต้เถียงท้าทายกันขึ้นแล้ว ก็เข้าวิวาททำร้ายร่างกายซึ่งกันและกัน จำเลยถูกทำร้ายหน้าโน และจมูกถลอกซับโลหิต ผู้ตายถูกจำเลยแทงด้วยมีดที่ลิ้นปี่ลึกเข้าไปถูกกะเพาะอาหารถึงตาย

ศาลชั้นต้นเห็นว่า การกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันเกินกว่าเหตุพิพากษาจำคุกจำเลย 5 ปี ตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 249, 53

ศาลอุทธรณ์เห็นเป็นแต่เพียงฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาเท่านั้นพิพากษาแก้ให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 251 จำคุก 5 ปี

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ข้อเท็จจริงฟังได้แน่ชัดว่าจำเลยกับผู้ตายต่างสมัครใจเข้าวิวาททำร้ายซึ่งกันและกัน ซึ่งจำเลยจะอ้างว่าได้แทงผู้ตายเพื่อป้องกัน อันควรได้รับความยกเว้น หรือลดหย่อนผ่อนอาญาตามกฎหมายย่อมไม่ได้ การที่จำเลยเอามีดแทงผู้ตายในขณะวิวาทชุลมุนกันอยู่ในที่มืดเพียงทีเดียวแล้ววิ่งหนีไปเช่นนี้จะฟังว่าจำเลยเจตนาแทงผู้ตายให้ถึงตายยังไม่ถนัด เห็นพ้องด้วยศาลอุทธรณ์

พิพากษายืน