คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 725/2493

การที่จำเลยกับผู้ตายต่างสมัครใจเข้าวิวาททำร้ายร่างกายซึ่งกันและกัน จำเลยจะอ้างว่าได้ทำร้ายผู้ตายเพื่อป้องกันตนไม่ได้

การที่จำเลยเอามีดแทงผู้ตายในขณะวิวาทชุลมุลกันอยู่ในที่มืดเพียงทีเดียวและวิ่งหนีไป ดังนี้ถือว่ามีความผิดเพียงฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 251

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๔๙ จำเลยปฏิเสธต่อสู้ป้องกัน ได้ความว่าจำเลยกับผู้ตายพูดขัดคอกัน เกิดโต้เถียงท้าทายกันขึ้นแล้วก็เข้าวิวาททำร้ายร่างกายซึ่งกันและกัน จำเลยถูกทำร้ายหน้าโน และจมูกถลอกซับโลหิต ผู้ตายถูกจำเลยแทงด้วยมีดที่ลิ้นปี่ลึกเข้าไปถูกกะเพาะอาหารถึงตาย

ศาลชั้นต้นเห็นว่าการกระทำของจำเลยเป็นการป้องกันเกินกว่าเหตุ พิพากษาจำคุกจำเลย ๕ ปีตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๔๙, ๕๓

ศาลอุทธรณ์เห็นเป็นแต่เพียงฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาเท่านั้น พิพากษาแก้ให้ลงโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๕๑ จำคุก ๕ ปี

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ข้อเท็จจริงฟังได้แน่ชัดว่าจำเลยกับผู้ตายต่างสมัครใจเข้าวิวาททำร้ายซึ่งกันและกัน ซึ่งจำเลยจะอ้างว่าได้แทงผู้ตายเพื่อป้องกัน อันควรได้รับความยกเว้น หรือลดหย่อนผ่อนอาญาตามกฎหมายย่อมไม่ได้ การที่จำเลยเอามีดแทงผู้ตายในขณะวิวาทชุลมุลกันอยู่ในที่มืดเพียงทีเดียวแล้ววิ่งหนีไปเช่นนี้ จะฟังว่าจำเลยเจตนาแทงผู้ตายให้ถึงตายยังไม่ถนัด เห็นพ้องด้วยศาลอุทธรณ์

พิพากษายืน