คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 726/2477

พฤติการณ์อย่างไรฟังว่าเป็นการกระทำโดยป้องกันตัว จำเลยไปตะโกนร้องเรียกผู้อื่นที่เรือนเขา ๆโกรธจึงฉวยมีดมาที่จำเลย ๆ ว่าอย่าเข้ามาก็ไม่ฟัง พอในระยะสัก 4 วาจำเลยก็ยิงด้วยกะสุน 3 ที่มีบาดแผล+ถลอกฟกช้ำเป็นการป้องกันพอสมควรแก่เหตุ ฎีกาอุทธรณ์ ปัญหากฎหมาย ข้อที่ว่าการกระทำของจำเลยเข้าบทฐานป้องกันหรือไม่นั้น ถ้าเป็นการบรรยายเหตุผลมาในข้อกฎหมาย ก็นับว่าเป็นปัญหาข้อกฎหมาย

คดีได้ความว่าจำเลยไปร้องเรียก ห.ที่เรือนนายมา ๆ บอกว่า ห.ไม่อยู่จำเลยยังตะโกนเรียกดัง ๆ อีก ๒-๓ คำ ม.โกรธพูดว่ากูจะนอนแล้วฉวยมีดลงมาที่จำเลยจำเลยร้องว่าอย่าเข้ามา ม.ไม่ฟัง พอห่างกันปรมาณ ๔ วา จำเลยก็ใข้กะสุนยิง ม.๓ ทีถูกตา จมูกแลตามีบาดแผลถลอกฟกซ้ำ แลปรากฎว่าการที่จำเลยหาตัว ห.นั้นก็เพื่อจับ ห.เพราะไม่เสียเงินรัชชูปการ

ศาลเดิมแลศาลอุทธรณ์เห็นพฤติการณ์เป็นการป้องกันตัวพอสมควรกับเหตุตามมาตรา ๕๐ พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์

โจทก์ฎีกาบรรยายเหตุผลในข้อกฎหมายว่ากิริยาของจำเลยที่ศาลล่างฟังมานั้นไม่เข้าบทกฎหมายในฐานป้องกันตัว

ศาลฎีกาพิพากษายืนตามศาลล่าง