คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 73/2509

โจทก์เสนอขอซื้อไม้จากจำเลย จำเลยสนองตอบว่าจะขายให้ แต่ให้ติดต่อชำระเงินและรับมอบไม้ภายในกำหนด 30 วันนับแต่วันได้รับหนังสือ มิฉะนั้นถือว่าโจทก์ไม่ประสงค์จะซื้อไม้รายนี้ ดังนี้ ถ้าโจทก์ได้ชำระเงินค่าไม้บางส่วน เมื่อพ้นกำหนดเวลาดังกล่าว ข้อผูกพันตามคำสนองของจำเลยที่บอกขายไม้ให้โจทก์ย่อมสิ้นสุดไปแล้ว จำเลยไม่มีหน้าที่ต้องขายไม้นั้นให้โจทก์

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยผิดสัญญาขายไม้ซุงสัก จึงเรียกค่าเสียหาย ๑๑๗,๘๒๑.๑๖ บาท

จำเลยต่อสู้ว่า โจทก์มิได้ติดต่อชำระเงินและรับมอบไม้ภายในกำหนดตามข้อเสนอของจำเลย จึงถือว่าคำเสนอขอขายไม้นั้นสิ้นความผูกพันแล้ว และยกข้อต่อสู้อื่นอีก

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ยกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า เมื่อโจทก์ร้องขอซื้อไม้จากจำเลยแล้ว จำเลยได้มีหนังสือถึงโจทก์ว่า ถ้าโจทก์ตกลงรับซื้อ ขอให้ไปติดต่อชำระเงินและรับมอบไม้จำนวนนี้จากพนักงานเจ้าหน้าที่ภายในกำหนด ๓๐ วันนับแต่วันที่ได้รับหนังสือนั้น หากมิได้ชำระเงินและรับมอบไม้ภายในกำหนด จำเลยถือว่าโจทก์ไม่ประสงค์ซื้อไม้รายนี้ ดังนั้น เมื่อโจทก์ได้ชำระเงินค่าไม้บางส่วนเมื่อพ้นกำหนด ๓๐ วันแล้ว ข้อผูกพันตามหนังสือของจำเลยที่บอกขายไม้ให้โจทก์จึงสิ้นสุดไป

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อเท็จจริงตามฎีกาอื่นของโจทก์อีกแล้วพิพากษายืน.