คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 732/2504

คดีที่ขึ้นศาลทหารและพวกทหารได้สั่งเรื่องประกันไปอย่างไรแล้ว จะอุทธรณ์คำสั่งไปยังศาลอุทธรณ์อันเป็นศาลพลเรือนไม่ได้

คดีนี้ โจทก์ฟ้องจำเลยเป็นคดีอาญาฐานลักทรัพย์หรือรับของโจทก์ต่อศาลมณฑลทหารบกที่ ๓ (ศาลจังหวัดขอนแก่) ศาลทหารสั่งอนุญาติให้จำเลยมีประกัน ต่อมามีการผิดสัญญาประกันโดยจำเลยหลบหนี้ ศาลจึงสั่งปรับนายประกัน และเมื่อนายประกันติดตามจับจำเลยได้ ศาลทหารก็สั่งลดค่าปรับให้โดยลดจาก ๔๐,๐๐๐ บาท เหลือเพียง ๔,๐๐๐ บาท

นายประกันอุทธรณ์ขอให้ลดค่าปรับลงอีก

ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า การสั่งคำร้องขอประกันและสั่งปรับนายประกันเป็นเรื่องของศาลทหารทั้งสิ้น ศาลอุทธรณ์ซึ่งเป็นศาลพลเรือนไม่มีอำนาจรับอุทธรณ์ไว้พิจารณา ให้ยกอุทธรณ์

นายประกันฎีกา

ศาลฎีกาอ้างพระราชบัญญัติธรรมนูญศาลทหาร พ.ศ. ๒๔๓๘ มาตรา ๔๕ และวินิจฉัยยืนตามศาลอุทธรณ์