ได้ความว่าจำเลยเปนนายทหารคนสนิทของผู้บัญชาการมณฑลทหารบกที่ ๑ มีหน้าที่รับและได้ตอบหนังสือในราชการมณฑลทหารบกที่ ๑ จำเลยได้รับหนังสือและเงิน ๑๑๑ บาทซึ่งปลัดทูลฉลองกระทรวงกลาโหมส่งมาเพื่อจ่ายเปนรางวัลแก่ทหาร ปลัดมณฑลทหารบกที่ ๑ สั่งให้จำเลยส่งเงินนี้ไปในนามของผู้บัญชาการมณฑลทหารบกที่ ๑ ให้แก่กองพลที่ ๑แต่จำเลยไม่ส่งเงินไปตามคำสั่ง ภายหลังปรากฏว่าจำเลยได้เอาเงิน ๑๑๑ บาทนี้ไปใช้เปนประโยชน์ส่วนตัวเสีย แต่ต่อมาจำเลยได้นำเงินจำนวนนี้ส่งต่อเจ้าหน้าที่แล้วดังนี้ มีปัญหาว่าจำเลยจะเปนเจ้าพนักงานซึ่งท่านใช้ให้มีหน้าที่ปกครองรักษาทรัพย์ตามที่บัญญัติไว้ ใน ม.๑๓๑ หรือไม่
ศาลมณฑลทหารบกที่ ๑ ตัดสินว่าจำเลยมีผิดตาม ม.๑๓๑ ให้จำคุก ๖ เดือน
ศาลอหารบกกลางตัดสินว่าจำเลยไม่ใช่เจ้าพนักงานมีหน้าที่รักษาเงินรายนี้ จำเลยมีผิดตาม ม.๓๑๔ กำหนดโทษตามศาลเดิม แต่ให้รอการลงอาญาไว้
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยให้รับหนังสือของปลัดทูลฉลองและเงินรายนี้ไว้โดยหน้าที่ของจำเลย จำเลยมีผิดตาม ม.๑๓๑ จึงตัดสินแก้ศาลทหารบกกลาง ให้เปลี่ยนบทลงโทษจำเลยตาม ม.๑๓๑ นอกจากนี้คงยืนตาม