คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 736-737/2478

จำเลยเขียนใบสำคัญตั้งฎีกาขอเบิกเงินเพื่อใช้จ่ายสำหรับกิจการประเภทหนึ่ง แต่ความจริงจำเลยเอาเงินจำนวนนั้นไปใช้ในกิจการประเภท+ทั้งใบสำคัญนั้นก็ลงชื่ออันแท้จริงของผู้รับเงิน ดังนี้จำเลยยังไม่มีผิดฐานปลอมหนังสือ

คดีนี้ศาลล่างฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยเป็นเจ้าพนักงานของรัฐบาลได้รับอนุญาตให้เบิกเงินไปสร้างโรงเรียน จำเลยรับเงินไปแล้ว แลได้ใช้จ่ายหมดสิ้นไปในการก่อสร้าง แต่ปรากฏว่ารายการสิ่งของตามใบสำคัญที่จำเลยตั้งฎีกา เบิกไปนั้น บางฉะบับไม่มีสิ่งของบ้าง มีน้อยแต่ลงมากบ้างชื่อผู้ขายไม่ตรงกับสิ่งของบ้าง ที่จำเลยทำทั้งนี้ก็เพื่อสดวกในการเบิกเงิน เมื่อได้เงินมาแล้วจึงเอาไปหมุนใช้ในประเภทอื่น ใบสำคัญจึงไม่ตรงกับความจริง ทั้งใบสำคัญเหล่านี้ก็ได้ลงลายมือชื่อที่แท้จริงของเจ้าของทุกคน จึงพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์ในข้อหาที่ขอให้ลงโทษจำเลยฐานใช้อำนาจหน้าที่ในทางทุจจริตแลฐานปลอมหนังสือ

โจทก์ฎีกาว่า จำเลยตั้งฎีกาเบิกเงินในประเภทหนึ่งแล้วหมุนไปใช้อีกประเภทหนึ่ง ต้องมีผิดฐานปลอมหนังสือ

ศาลฎีกาเห็นว่าข้อความในหนังสือนั้นจะเท็จหรือจริงก็ตาม แต่เมื่อเป็นหนังสือของผู้นั้นจริง ๆ ไม่ได้ปลอมใครที่ไหน จะกล่าวได้อย่างไรว่าหนังสือนั้นปลอม จึงพิพากษายืนตามศาลล่าง