คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 744/2491

ความสำคัญของความผิดฐานฉ้อโกง จะต้องปรากฏว่ามีเจตนาทุจจริตกล่าวเท็จหลอกลวง ผู้ถูกหลอกลวงหลงเชื่อ และส่งทรัพย์ให้ฟ้องโจทก์เพียงว่า จำเลยกล่าวเท็จอย่างเดียวเท่านั้น ยังไม่เป็นองค์ความผิดฐานฉ้อโกง

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานฉ้อโกง ศาลชั้นต้นเห็นว่า ฟ้องของโจทก์เคลือบคลุมและไม่เป็นฟ้อง จึงไม่รับไว้พิจารณา

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีนี้โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยกระทำผิดฐานฉ้อโกง โจทก์ได้กล่าวแต่เพียงว่า จำเลยใช้อุบายหลอกลวงว่า จำเลยเป็นหุ้นส่วนกับโจทก์ในการซื้อกระเทียม ให้ผู้ขนส่งกระเทียมให้จำเลยเพื่อเก็บไว้ที่บ้านจำเลย ไม่ได้กล่าวว่าความจริงจำเลยเป็นหุ้นส่วนกับโจทก์จริงหรือไม่ นายผัดผู้ขนส่งกระเทียมเป็นผู้ถูกหลอกลวง ได้หลงเชื่อตามที่จำเลยกล่าวหรือไม่ และไม่ได้กล่าวว่านายผัดผู้ขนส่งกระเทียมได้ส่งกระเทียมให้แก่จำเลยหรือไม่ ความสำคัญของความผิดฐานฉ้อโกงต้องปรากฏว่า มีเจตนาทุจริต กล่าวเท็จหลอกลวงผู้ถูกหลอกลวงหลงเชื่อและส่งทรัพย์ให้ ฟ้องโจทก์กล่าวแต่เพียงว่า จำเลยกล่าวเท็จอย่างเดียว ยังไม่เป็นองค์ความผิดฐานฉ้อโกง

พิพากษายืน