คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 746/2498

ผู้ตายประพฤติเป็นพาลจำเลย+ลักสุราก็หาว่าทำตาผ่องใส แล้วตบหน้า เตะจำเลย จำเลยหนีลงเรือน ผู้ตายตามลงไปจึงเกิดทำร้ายกันขึ้น จำเลยมีมีด ผู้ตายไม่มีอาวุธอะไร ปรากฎว่าผู้ตายมีแผลถูกแทงสองแห่งที่หน้าท้องและที่แขนถึงแก่ความตาย จำเลยมีแผลเล็กน้อยที่เข่าและฝ่ามือ ย่อมถือได้ว่าการที่จำเลยกระทำแก่ผู้ตายเป็นการป้องกันตัวแต่เกินกว่าเหตุ มีผิดตาม ก.ม.อาญา ม.251,53

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาตาม ก.ม.อาญา ม.๒๔๙ จำเลยต่อสู้ว่ากระทำเพื่อป้องกันตัวและโดยโทษะ

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลย ๘ ปี ตาม ม.๒๕๑,๕๙

ศาลอุทธรณ์พิพากษาว่าเป็นการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า นายแถมผู้ตายประพฤติพาลจำเลยสำลักสุราก็หาว่าทำตาแดงใส่ มิหนำซ้ำยังใช้กำลังตบแตะจำเลย จนจำเลยหนีลงเรือนมาแล้วยังตามมาทำร้ายกันอีก หากนายแถมสู้ไม่ได้ จำเลยทำหนักมือไปจึงได้ถึงแก่ความตาย ย่อมถือได้ว่าจำเลยกระทำไปในทางป้องกันตัว แต่จำเลยทำรุนแรงเกินกว่าเหตุ เพราะนายแถมมิได้มีอาวุธอะไร ความผิดจำเลยจึงต้องด้วย ก.ม.อาญา ม. ๒๕๑ และ ๕๓

จึงพิพากษาแก้ให้จำคุกจำเลย ๒ ปี