คดีนี้โจทก์ฟ้องเรียกเงินกู้จากจำเลย ๕๐๐๐ บาท เมื่อวันที่ ๒๘ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๗๙ ศาลสั่งให้ยึดทรัพย์จำเลยชั่วคราวปรากฎว่าเมื่อเดือนพฤษภาคมจำเลยได้ทำหนังสือสัญญาจะขายเรือกลไฟของจำเลยให้แก่ ก. โดยได้รับเงินมัดจำไว้ ๑๐๐๐ บาท แล้วตกลงจะโอนกันในเดือนกรกฎาคม ต่อเมื่อวันที่ ๓ สิงหาคม โจทก์นำเจ้าพนักงานไปยึดเรือกลไฟลำนี้ ปรากฏว่าจำเลยได้โอนให้แก่ ก. ที่กรมเจ้าท่า แล้ว โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม. ๓๐๘
ศาลฎีกาเห็นว่า การกระทำของจำเลยเป็นการกระทำตามสัญญา คือโอนโดยมีสัญญาผูกมัดกันอยู่ก่อนแล้ว จะฟังว่ามีผิดตามฟ้องไม่ได้ แลเห็นว่าจะฟังว่าการกรกะทำของจำเลยไม่สุจริตาอเมื่อสัญญาที่ทำไว้ก่อนเป็นการสมยอมหรือพรางกันหรือซื้อขายกันโดยราคาถูกจำเลยยังไม่มีผิดตามฟ้อง พิพากษาขืนตามศาลขึ้นต้นที่ให้ยกฟ้องโจทก์