คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 750/2486

สิ่งจักสาน ซึ่งคนต่างด้าวผู้ประกอบอาชีพทำการสานจะมีความผิดตามไบแนบท้าย พ.ร.ก. กำหนดอาชีพและวิชาชีพไว้สำหรับฉเพาะคนไทย 2485 ข้อ 17 นั้น ต้องเปนสิ่งจักสานฉเพาะสำหรับเปนเครื่องไช้ไนบ้านเรือนโรงเรือน.

โจทฟ้องว่าจำเลยเปนคนต่างด้าวบังอาดประกอบอาชีพทำการสานเข่งไม้ไผ่อันเปนสิ่งจักสานฉเพาะสำหรับเปนเครื่องไช้ไนบ้านหรือโรงเรือน

จำเลยต่อสู้ว่าไม่เคยสานเข่ง เปนอาชีพและว่าเข่งไม่เปนเครื่องไช้สำหรับบ้านและโรงเรือนตามข้อ ๑๗ แห่งพระราชกริสดีกากำหนดอาชีพและวิชาชีพไว้สำหรับฉเพาะคนไทย พ.ส. ๒๔๘๕

สาลชั้นต้นลงโทสจำเลย

จำเลยอุธรน์

สาลอุธรน์เห็นว่า ข้อเท็ดจิงฟังไม่ได้ว่าเข่งของกลางเปนสิ่งจักสานฉเพาะสำหรับเปนเครื่องไช้ไนบ้านหรือโรงเรือนจำเลยจึงไม่มีผิด เพราะตามไบแนบท้ายพระราชกริสดีกากำหนดอาชีพและวิชาชีพไว้สำหรับฉเพาะคนไทย พ.ส. ๒๔๘๕ ข้อ ๑๗ สิ่งจักสานอันจะเปนผิดนั้นต้องเปนสิ่งจักสานฉเพาะสำหรับเปนเครื่องไช้ไนบ้านหรือโรงเรือน พิพากสากลับไห้ยกฟ้อง

สาลดีกามีความเห็นเช่นเดียวกับสาลอุธรน์ จึงพิพากสายืน