คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 755/2492

ที่ดินเป็นที่สวนนั้นเป็นที่ซึ่งเจ้าของมีกรรมสิทธิ จะนำมาตรา 1375 ป.ม.แพ่งฯ มาบังคับไม่ได้ เพราะมาตรา 1375 เป็นเรื่องฟ้องเรียกทรัพย์ที่มีสิทธิครอบครองคืน คดีนี้เป็นเรื่องฟ้องเรียกทรัพย์ซึ่งมีกรรมสิทธิคืน ซึ่งต้องบังคับตามมาตรา 1382.

โจทก์ฟ้องว่า นายจูลั่นกู้เงินจำเลย และมอบสวนทุเรียนให้ทำกินต่างดอกเบี้ย นางจูลั่นตาย โจทก์เป็นผู้รับมฤดก ขอให้จำเลยรับไถ่ถอนที่รายนี้ จำเลยต่อสู้ว่า อำเภอได้เปรียบเทียบให้จำเลยเพิ่มเงินให้นางจูลั่น และนางจูลั่นยอมให้ที่เป็นกรรมสิทธิแก่จำเลย นางจูลั่นยินยอม และจำเลยชำระเงินแล้ว โจทก์,จำเลยรับกันในข้อเท็จจริงแล้วไม่สืบพะยาน ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้โจทก์ชนะคดี

จำเลยฎีกา,

ศาลฎีกาเห็นว่า ตามรายงานพิจารณาฟังได้ว่า จำเลยครอบครองเพื่อตน เมื่อวันที่ ๔ มิถุนายน ๒๔๘๗ และที่พิพาทเป็นที่สวน ซึ่งเจ้าของมีกรรมสิทธิ จะนำมาตรา ๑๓๗๕ ป.ม.แพ่งฯ มาใช้บังคับไม่ได้ เพราะมาตรา ๑๓๗๕ เป็นเรื่องฟ้องเรียกทรัพย์ที่มีสิทธิครอบครองคืน แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องฟ้องเรียกทรัพย์ ซึ่งมีกรรมสิทธิคืน ต้องบังคับตามมาตรา ๑๓๘๒

พิพากษายืน.