คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 758/2491

คดีก่อนศาลชั้นต้นได้พิจารณาสืบพยานโจทก์จำเลยจนเสร็จสำนวนและนัดตัดสิน ถือว่าได้มีการพิจารณาในความผิดซึ่งได้ฟ้องนั้นแล้ว

หากปรากฏว่าในฟ้องมิได้ระบุที่เกิดเหตุ การกระทำผิดที่ไหนนับเนื่องว่าเป็นความผิดซึ่งได้ฟ้องนั้นส่วนหนึ่ง เมื่อขาดข้อเท็จจริงอันสำคัญไปเช่นนี้ ต้องยกฟ้อง คู่ความมิได้อุทธรณ์คดีเป็นอันเสร็จเด็ดขาด จึงเรียกได้ว่า มีคำพิพากษาเสร็จเด็ดขาดในความผิดซึ่งได้ฟ้องแล้วสิทธินำคดีอาญามาฟ้องย่อมระงับไปตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 39(4)

ได้ความว่า โจทก์ได้ฟ้องจำเลยในคดีนี้ต่อศาลอาญาครั้งหนึ่งแล้วแต่ในคดีนั้นโจทก์มิได้ระบุฐานที่ซึ่งเกิดการกระทำผิด ศาลอาญาสืบพยานโจทก์จำเลยแล้วพิพากษายกฟ้อง โจทก์มิได้อุทธรณ์ และได้ยื่นฟ้องคดีนี้ ซึ่งมีข้อความเช่นเดียวกับฟ้องคดีก่อน แต่ระบุฐานที่เกิดเหตุเพิ่มขึ้นเท่านั้นศาลอาญาเห็นว่า คดีของโจทก์เป็นเรื่องฟ้องซ้ำ สิทธินำคดีมาฟ้องของโจทก์ระงับไปแล้วตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 39(4)พิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีก่อนศาลชั้นต้นได้พิจารณาสืบพยานโจทก์จำเลยจนเสร็จสำนวนและนัดตัดสินเป็นการแน่ชัดว่า ได้มีการพิจารณาในความผิดซึ่งได้ฟ้องนั้นแล้ว หากปรากฏขึ้นว่าในฟ้องนั้นมิได้ระบุที่เกิดเหตุ การกระทำความผิดที่ไหนนับเนื่องว่าเป็นความผิดซึ่งได้ฟ้องนั้นส่วนหนึ่ง เมื่อขาดข้อเท็จจริงอันสำคัญไปเช่นนี้ต้องยกฟ้อง คู่ความมิได้อุทธรณ์คดีเป็นเสร็จเด็ดขาด จึงเรียกได้ว่ามีคำพิพากษาเสร็จเด็ดขาดในความผิดซึ่งได้ฟ้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 39(4)

พิพากษายืน