คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 760/2530

ในคดีล้มละลาย เมื่อศาลชั้นต้นมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์ของจำเลยเด็ดขาดแล้ว ก็เป็นอำนาจของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ที่จะเข้าจัดการทรัพย์สินของจำเลยต่อไปตามวิธีการที่บัญญัติไว้ในพระราชบัญญัติล้มละลาย จำเลยจะมาขอทุเลาการบังคับตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 231 ดังเช่นคดีแพ่งธรรมดาหาได้ไม่. (อ้างคำสั่งคำร้องที่ 112/2518)

คดีสืบเนื่องมาจากโจทก์ฟ้องขอให้จำเลยทั้งสามเป็นบุคคลล้มละลายศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้พิทักษ์ทรัพย์จำเลยทั้งสามเด็ดขาดตามพระราชบัญญัติล้มละลายพุทธศักราช 2483 มาตรา 14

จำเลยที่ 3 อุทธรณ์และยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับระหว่างอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งยกคำร้องขอทุเลาการบังคับของจำเลยที่ 3

จำเลยที่ 3 ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าคดีนี้เป็นคดีล้มละลายเมื่อศาลชั้นต้นมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์ของจำเลยที่ 3 เด็ดขาดแล้วก็เป็นอำนาจของเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์ที่จะเข้าจัดการทรัพย์สินของจำเลยต่อไปตามวิธีการที่บัญญัติไว้ในพระราชบัญญัติล้มละลายจำเลยที่ 3 จะมาขอให้ทุเลาการบังคับตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 231 ดังเช่นคดีแพ่งธรรมดาหาได้ไม่ (อ้างคำสั่งคำร้องที่112/2518)

พิพากษายืน.