โจทก์ฟ้องจำเลยให้การรับสารภาพ ได้ความว่า จำเลยมีข้าวสารไว้ในครอบครอง 180 ก.ก. โดยไม่แจ้งปริมาณและสถานที่เก็บ เป็นการฝ่าฝืนประกาศของคณะกรมการจังหวัดซึ่งออกตามพระราชบัญญัติควบคุมเครื่องอุปโภคบริโภคและของอื่น ๆ ในภาวะคับขัน 2488 ศาลชั้นต้นลงโทษปรับจำเลย 100 บาทตาม พระราชบัญญัติควบคุมเครื่องอุปโภคบริโภคและของอื่น ๆ ในภาวะคับขัน 2488 ลดฐานรับสารภาพกึ่งหนึ่ง คงปรับ 50 บาท ริบข้าวของกลาง
จำเลยอุทธรณ์ขอให้ริบข้าวเพียง 80 ก.ก. ศาลอุทธรณ์เห็นว่าพระราชบัญญัติสำรวจและห้ามกักกันข้าว 2489 และพระราชบัญญัติการค้าข้าว 2489 บัญญัติวิธีการควบคุมในเรื่องข้าว ซึ่งเป็นกฎหมายพิเศษแล้วเจ้าพนักงานฝ่ายปกครองจะหวนไปใช้กฎหมายฉบับเก่าในเรื่องข้าวไม่ได้ พิพากษากลับยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า พระราชบัญญัติสำรวจและห้ามกักกันข้าว 2489 และ พระราชบัญญัติการค้าข้าว 2489 หาได้ใช้แทนหรือขัดกับพระราชบัญญัติควบคุมเครื่องอุปโภคบริโภคและของอื่น ๆ ในภาวะคับขัน2488 ไม่ อำนาจของเจ้าพนักงาน ที่จะควบคุมตามพระราชบัญญัติฉบับเดิม ยังหาถูกเพิกถอนไม่
พิพากษายกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ให้ศาลอุทธรณ์พิจารณาพิพากษาใหม่ตามกระบวนความ