คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 770/2503

โจทก์ฟ้องจำเลยเป็นส่วนตัวปรากฏว่าเป็นเรื่องห้างหุ้นส่วนจำกัดเป็นผู้ซื้อ คำฟ้องของโจทก์ที่ไม่ได้ระบุถึงความรับผิดของห้างหุ้นส่วนอันเป็นนิติบุคคลที่เป็นลูกหนี้ว่า ได้ผิดนัดแล้วหรือกล่าวว่าผู้เป็นหุ้นส่วนจะต้องรับผิดประการใดเลยนั้นคำฟ้องคดีนี้บังคับให้ผู้เป็นหุ้นส่วนรับผิดเป็นส่วนตัวในฐานะผู้เป็นหุ้นส่วนไม่ได้ (ประชุมใหญ่ครั้งที่ 4/2503)

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยเป็นพ่อค้าใช้นามสมญาว่า บริษัทฮั่วล้ง จำเลยได้ทำสัญญาซื้อน้ำตาลทรายแดงซึ่งผลิตจากโรงงานองค์การน้ำตาลไทยของโจทก์ ค้างชำระเงินอยู่ 127,001.08 บาท จึงขอให้จำเลยชำระเงินพร้อมดอกเบี้ย

จำเลยให้การปฏิเสธว่า ไม่เคยซื้อหรือทำสัญญาซื้อน้ำตาลทรายแดงดังฟ้อง หากจะมีการซื้อขายจริง ก็ปรากฏตามเอกสารท้ายฟ้อง เป็นการกระทำของบริษัทฮั่วล้งซึ่งจดทะเบียนเป็นห้างหุ้นส่วนจำกัดดังกล่าว จำเลยไม่ต้องรับผิดเป็นส่วนตัว และตัดฟ้องว่า คดีของโจทก์ขาดอายุความ

คู่ความรับกันว่า เป็นหนี้กันเพียง 77,001 บาท 71 สตางค์

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้โจทก์ชนะคดี

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยซื้อน้ำตาลทรายแดงรายนี้ไม่ใช่ส่วนตัวของจำเลยแต่ในกิจการของห้างหุ้นส่วนฮั่วล้ง ซึ่งได้จดทะเบียนเป็นห้างหุ้นส่วนแล้วจำเลยเป็นหุ้นส่วนไม่จำกัดความรับผิดและเป็นผู้จัดการห้างหุ้นส่วนนี้ ตามคำฟ้องของโจทก์ไม่ได้ระบุถึงความรับผิดของห้างหุ้นส่วนจำกัดฮั่วล้งนิติบุคคลที่เป็นลูกหนี้ว่าได้ผิดนัดแล้ว หรือกล่าวว่าผู้เป็นหุ้นส่วนจะต้องรับผิดประการใดเลยเมื่อปรากฏว่าไม่ได้ซื้อเป็นส่วนตัว ศาลฎีกาโดยมติที่ประชุมใหญ่เห็นว่า ตามคำฟ้องคดีนี้บังคับให้จำเลยรับผิดเป็นส่วนตัวในฐานะผู้เป็นหุ้นส่วนไม่ได้

พิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์ แต่ไม่ตัดสิทธิในการที่โจทก์จะฟ้องจำเลยใหม่ให้ถูกต้องต่อไป