คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 775/2494

การเช่าเคหะอยู่อาศัยนั้นจะมีหนังสือสัญญาเช่าหรือไม่มี ก็ย่อมได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯเหมือนกัน

ใบเสร็จรับเงินเป็นหลักฐานอย่างหนึ่งซึ่งแสดงว่าได้ชำระหนี้แล้ว มิได้หมายความว่าถ้าไม่มีใบเสร็จรับเงินค่าเช่าแล้ว จะเถียงว่ามีการเช่าไม่ได้

โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากตึกแถวที่โจทก์เช่าไว้จากสำนักงานพระคลังข้างที่ โดยอ้างว่าให้จำเลยอาศัยอยู่บัดนี้จะต้องใช้สถานที่เช่า แต่จำเลยไม่ยอมออก

จำเลยต่อสู้ว่าไม่ได้อาศัย แต่เป็นเรื่องจำเลยเช่าจากโจทก์เป็นที่อยู่อาศัย

ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วฟังว่า จำเลยเช่า จึงพิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ตามพ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าฯลฯ ๒๔๘๙ มาตรา ๑๖ บัญญัติไว้ชัดเจนให้ยกเว้นถึงการเช่าที่ไม่มีหนังสือสัญญาเช่าด้วย เมื่อฟังว่าจำเลยเช่าเป็นที่อยู่อาศัยแล้ว ย่อมได้รับความคุ้มครอง โจทก์ฟ้องขับไล่ไม่ได้ ส่วนเรื่องไม่มีใบเสร็จรับเงินค่าเช่ามาแสดงนั้น ใบเสร็จรับเงินเป็นหลักฐานอย่างหนึ่งแสดงว่าได้ชำระหนี้แล้ว มิได้หมายความว่าถ้าไม่มีใบเสร็จรับเงินค่าเช่าแล้วจะเถียงว่าเช่าไม่ได้

ฎีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้น ให้ยกเสีย

คงพิพากษายืน