คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 776/2479

+บังคับวางระเบียบวิธีรักษาป่าวันที่ 18 กุมภาพันธ์ + ข้อ 16 ประกาศเปลี่ยนประเภทไม้มณฑลราชบุรีวันที่ 17 พฤษภาคม 2464 ประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม.1925 วรรค 1 โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักลอบพาเปลือกไม้พะยอมหนีภาษี จะลงโทษจำเลยฐานลักลอบตัดไม่พะยอมมิได้

โจทก์ฟ้องจำเลยหาว่าบรรทุกเปลือกพะยอมพาหนีภาษีผ่านด่านภาษีโดยมิได้เสียค่าภาคหลวง ขอให้ลงโทษ

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์อ้างว่าไม่มีบทบัญญัติกำหนดว่าเปลือกไม้พะยอมจะต้องเสียค่าภาคหลวง

โจทก์ฎีกาว่าแม้ไม่มีบทบัญญัติโดยตรงเช่นนั้นก็ดี แต่ไม้พะยอมนี้ใครตัดก็ต้องมีความผิดเว้นแต่จะได้รับอนุญาต จำเลยควรมีผิดตามกฎข้อบังคับวางระเบียบวิธีรักษาป่าวันที่ ๑๘ กุมภาพันธ์ ๒๔๕๖ ข้อ ๑๖

ศาลฎีกาตัดสินว่าเรื่องนี้โจทก์มิได้ฟ้องจำเลยในเรื่องตัดฟันไม้พะยอมโดยมิได้รับอนุญาต โจทก์ฟ้องหาจำเลยว่าพาเปลือกพะยอมหนีภาษี ศาลจะลงโทษจำเลยให้ผิดไปจากฟ้องมิได้ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ ยกฎีกาโจทก์