คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 78-80/2483

กฎหมาย อาญามาตรา 336 ข้อ 2 ที่บัญญัติห้ามไม่ให้ปลูกเรือน ปักรั้วหรือปลูกสร้างสิ่งใดๆ ให้ล้ำเข้าไปในทางหลวงนั้น ไม่มีความหมายถึงปลูกต้นข้าว ด้วยการเอาข้าวไปปักดำนั้น ไม่ได้หมายความว่าเอาของเกะกะไปวางในถนนหลวงดังบัญญัติไว้ในกฎหมายลักษณ อาญามาตรา 336 ข้อ 13

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยพื้นดินทำนาปักดำต้นข้าวรุกปิดทางเกวียน ซึ่งเป็นทางหลวงสำหรับบุคคลและยานพาหนะสัญจรไปมา ขอให้ลงโทษตาม กฎหมายลักษณอาญามาตรา ๓๓๖ ข้อ ๒ ๑๓

ศาลชั้นต้นไม่เชื้อข้อเท็จจริงว่ามีทางเกวียน ไม่มีทางที่จะชี้ขาดว่าจำเลยทำการรุกล้ำทางเกวียนซึ่งเป็นทางหลวง จึงพิพากษายกฟ้อง

ศาลฎีกาเห็นฟ้องด้วยศาลอุทธรณ์ ว่าตามกฎหมายลักษณอาญามาตรา ๓๓๖ ข้อ ๒ ที่บัญญัติห้ามไม่ให้ปลูกเรือน ปักรั้วหรือปลูกสร้างสิ่งใด ๆ ให้ล้ำเข้าไปในทางหลวง โดยมิได้รับอนุญาตอันชอบด้วยกฎหมายนั้น ไม่มีความหมายกินถึง

ปลูกต้นข้าวด้วย ได้ความจากพะยานโจทก์เพียงว่าจำเลยทำนา หาได้ความว่าพื้นดินด้วยไม่ การทำอาจไม่มีการพื้นดินก็ได้ และเห็นว่าการเอาวข้าวไปปักดำไม่ได้หมายความว่าเอาของเกะกะวางในถนนหลวงดังบัญญัติไว้ในข้อ ๑๓ แห่งมาตรา ๓๓๖ ฉะนั้นจะฟังว่าจำเลยทำนาเอาข้าวไปปลูกในทางเกวียนสาธารณะจริง แต่ไม่ได้ความว่าจำเลยพื้นดินด้วยจำเลยก็ไม่มีความผิด จึงพิพากษายืนให้ยก ฎีกาโจทก์