คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 781/2477

ฎีกาว่าศาลไม่มีอำนาจวินิจฉัยข้อความซึ่งจำเลยมิได้ยกขึ้นต่อสู้ แต่ไม่ได้กล่าวว่าข้อความใดที่จำเลยมิได้ยกขึ้นต่อสู้นั้น ศาลฎีกาไม่วินิจฉัย

ได้ความว่าโจทก์เป็นมารดาจำเลยเป็นบุตร์ เมื่อครั้งจำเลยเป็งเด็กแลอยู่ในความปกครองของโจทก์นั้น เจ้าของที่พิพาทซึ่งเป็นที่มือเปล่าไม่มีหนังสือสำคัญให้แก่จำเลย แล้วโจทก์ก็ปกครองที่พิพาทแทนจำเลย

ศาลเดิมแลศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์ตามที่ฟ้องขับไล่จำเลย

โจทก์ฎีกาว่าที่ดินมือเปล่าปกครองแทนกันไม่ได้ และข้อความที่จำเลยมิได้ยกขึ้นต่อสู้ในคำให้การศาลจะยกขึ้นวินิจฉัยได้หรือไม่

ศาลฎีกาเห็นว่าตามพ.ร.บ.ออกโฉนดที่ดิน ร.ศ.๑๒๗ ม.๓ ข้อ ฆ.มิได้มีข้อความห้ามว่าที่ดินมือเปล่าปกครองแทนกันไม่ได้ ส่วนข้อเท็จจริงอีกข้อหนึ่งนั้นโจทก์มิได้กล่าวให้ชัดเจนในฎีกาว่าข้อความอันใดจำเลยมิได้ยกขึ้นต่อสู้ ศาลฎีกาจึงไม่รับวินิจฉัย จึงพิพากษาให้ยกฎีกาโจทก์