คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 783/2477

เงื้อขวานเข้ามาจะฟันเขาแต่เขาถลันเข้าไปป้องกันไว้ได้เป็นการกระทำที่เห็นได้ว่าถ้าถูกก็มีบาดแผล จำเลยต้องมีผิดตามมาตรา 254-60 การกระทำเป็นการเลมิดกฎหมายหลายบทศาลลงโทษตามบทหนัก พ.ร.บ.ฎีกาอุทธรณ์ พ.ศ.2461 ม.3 แก้มาก ศาลเดิมลงโทษตาม ม.338 ให้ปรับ 40 บาทศาลอุทธรณ์แก้ลงโทษตามมาตรา 254 -60 ให้จำคุก 1 ปี 6 เดือนเป็นแก้ไขมาก ฎีกาข้อเท็จจริงได้

ได้ความว่าจำเลยถือขวานเงื้อนเข้ามาจะฟัน ช. ช.ถลันเข้าไปถึงตัวจำเลย ๆเอาขวานฟันลงมา ด้ามขวานถูกไหล่ ตัวขวานเลยไปข้างหลัง ปรากฎว่า ช.มีบาดแผลฟกช้ำที่ไหล่ ๑ แห่ง

ศาลเดิมเห็นว่าจำเลยมีผิดฐานทำร้ายร่างกายไม่ถึงบาดเจ็บตามมาตรา ๓๓๘ ข้อ ๓ ให้ปรับจำเลย ๔๐ บาท

ศาลอุทธรณ์พิพากษาว่าจำเลยมีผิดตาม ม.๒๕๔-๖๐ ให้จำคุก ๑ ปี ๔ เดือน

จำเลยฎีกาว่า การกระทำของจำเลยครบองค์แห่งความผิดตาม ม.๓๓๘ ข้อ ๓ แล้วจะลงโทษตามมาตรา ๒๕๔-๖๐ ตามศาลอุทธรณ์ยังไม่ชอบ แลศาลอุทธรณ์วางโทษหนักไป

ศาลฎีกาเห็นว่าจำเลยตั้งใจจะฟัง ช.ด้วยขวานซึ่งเป็นที่เห็นได้ว่าถ้าถูกก็ต้องมีบาดแผลแลก็ได้ฟันลงไปแล้วซึ่งครบองค์แห่งการกระทำอันจะเป็นความผิด แต่หาก ช.ป้องกันมิให้ขวานถูกซึ่งเป็นการพันวิสัยของจำเลยจะป้องกันได้ หากว่าการกระทำนั้นเป็นกรรมอันเดียวกันต้องด้วยกฎหมายหลายบทศาลลงบทที่หนัก ตาม ม.๗๐ จำเลยจึงต้องมีผิดฐานพยายามทำร้ายร่างกายตาม ม.๒๕๔-๖๐ และศาลอุทธรณ์วางโทษไม่หนักเกินไปจึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์