คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 784/2509

จำเลยเป็นภารโรงมีหน้าที่เฝ้าโรงเรียน ได้มีคนร้ายมางัดแงะโรงเรียนซึ่งเก็บของที่มีค่าในเวลาที่จำเลยไม่อยู่ ครั้นจำเลยมา คนร้ายหนีไป จำเลยติดตามไล่จับ และใช้อาวุธปืนยิงไปโดยเจตนาป้องกันทรัพย์สินของโรงเรียน กระสุนปืนไปถูกผู้เสียหาย การกระทำของจำเลยเช่นนี้เป็นการกระทำโดยเจตนาป้องกันทรัพย์ที่เกินสมควรแก่เหตุ

การที่จำเลยติดตามขับไล่คนร้ายไปแล้วใช้ปืนยิงคนร้าย แต่กระสุนปืนไปถูกผู้เสียหายนั้นเป็นการกระทำที่จำเลยได้มีเจตนาจะกระทำต่อบุคคลหนึ่ง แต่ผลของการกระทำเกิดแก่อีกบุคคลหนึ่งโดยพลาดไป ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 60 ให้ถือว่าผู้นั้นกระทำโดยเจตนาแก่บุคคลซึ่งรับผลร้ายจากการกระทำนั้น การกระทำดังกล่าวของจำเลยไม่เป็นการกระทำโดยประมาท.

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยพยายามฆ่าคนตายโดยเจตนา

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นเห็นว่า จำเลยป้องกันตัวและทรัพย์สินพอสมควรแก่เหตุ พิพากษายกฟ้อง

โจทก์และโจทก์ร่วมอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๒๘๘, ๘๐ ประกอบด้วยมาตรา ๖๘, ๖๙ ให้จำคุก ๘ เดือน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ตามที่จำเลยฎีกาคัดค้านว่า โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานพยายามฆ่าคน เมื่อศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยติดตามขับไล่คนร้ายแล้ว จำเลยใช้อาวุธปืนยิงโดยเจตนาเพื่อป้องกันทรัพย์สิน กระสุนปืนถูกผู้เสียหายซึ่งเดินทางมานั้นโดยบังเอิญ การกระทำของจำเลยจึงเป็นการกระทำโดยประมาท ซึ่งต่างกับฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษจำเลยไม่ชอบนั้น ศาลฎีกาเห็นว่า การที่จำเลยติดตามขับไล่คนร้ายไปแล้วใช้ปืนยิงคนร้ายแต่กระสุนปืนไปถูกผู้เสียหายนั้น เป็นการกระทำที่จำเลยได้มีเจตนาจะกระทำต่อบุคคลหนึ่ง แต่ผลของการกระทำเกิดแก่อีกบุคคลหนึ่งโดยพลาดไป ตามมาตรา ๖๐ แห่งประมวลกฎหมายอาญา ให้ถือว่าผู้นั้นกระทำโดยเจตนาแก่บุคคลซึ่งได้รับผลร้ายจากการกระทำนั้น การกระทำดังกล่าวของจำเลยไม่เป็นการกระทำโดยประมาทดังฎีกาจำเลย ข้อเท็จจริงจึงไม่ต่างกับฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษจำเลยได้ ไม่เป็นการพิพากษาเกินคำฟ้อง และที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า มีคนร้ายพยายามมางัดแงะโรงเรียนซึ่งเก็บของที่มีค่าในเวลาที่จำเลยไม่อยู่ ครั้นจำเลยมาคนร้ายหนีไป จำเลยติดตามไล่จับ และใช้อาวุธปืนยิงไปโดยเจตนาป้องกันทรัพย์สินของโรงเรียน กระสุนปืนไปถูกผู้เสียหายเข้า การกระทำของจำเลยเป็นการกระทำโดยเจตนาป้องกันทรัพย์ที่เกินสมควรแก่เหตุนั้นชอบแล้ว พิพากษายืน.