คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 787/2499

ในเอกสาร 2 ฉบับเป็นใบรับยามีราคาแจ้งเป็นรายการไปจำเลยลงชื่อรับของไว้ในเอกสารดังกล่าวราคาที่แจ้งนั้นต่ำกว่าราคาตลาดมากทั้งในเอกสารมีบันทึกของจำเลยว่าโนวาซาน(ชื่อยา) ของที่ส่งมาถ้าครบวันที่สิ้นอายุแล้วไม่หมดทางห้างต้องรับคืน

ดังนี้ฟังได้ว่าจำเลยซื้อเชื่อของจากโจทก์ มิใช่รับฝากยาจากโจทก์เอาไว้ขาย

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยซื้อเชื่อยาโนวาซานไปจากโจทก์ 2 คราวราคา9,227 บาท จำเลยไม่ชำระจึงฟ้องเรียกค่ายาและดอกเบี้ย

จำเลยปฏิเสธข้อซื้อเชื่อและอ้างว่าจำเลยเพียงแต่รับฝากยาไว้เพื่อขายตามที่โจทก์ร้องขอ

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ฟังว่าจำเลยซื้อเชื่อยาของโจทก์ไปแล้วไม่ชำระราคา พิพากษาต้องกันให้จำเลยใช้เงินแก่โจทก์ 9,227 บาทกับดอกเบี้ย

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าเอกสารหมาย จ.1 จ.2 จำเลยลงชื่อรับของไว้ในเอกสารทั้งสองฉบับนั้นเอกสารทั้งสองเป็นใบรับยามีราคาแจ้งเป็นรายการไป

ราคาที่แจ้งต่ำกว่าราคาตลาดมาก

เอกสาร จ.2 มีบันทึกของจำเลยว่าโนวาซานของที่ส่งมาถ้าครบวันที่สิ้นอายุแล้วไม่หมด ทางห้างต้องรับคืน

เช่นนี้ฟังได้ว่าจำเลยซื้อเชื่อของจากโจทก์แล้วไม่ใช้ราคาฟังไม่ได้ว่าจำเลยเป็นเพียงผู้รับฝากยาเอาไว้ขาย

พิพากษายืน