คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 788/2482

จำเลยถูกศาลพิพากษาจำคุก

สำนวนและรอการลงอาญาไว้ทั้งสองสำนวนเมื่อโจทก์ขอให้นำอาญาที่+ไว้มาลงแก่จำเลยใน+ดีที่ทำผิดใหม่ ศาลต้อง+อาญาที่รอไว้ทั้ง 2 สำนวนมาลงแก่จำเลย

+ที่ถูกจำคุก 20 ปีแล้ว +อาญาที่รอไว้มาลงด้วยเกิน 20 ปีได้.

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตาม ม.๒๔๙ จำคุก ๑๕ ปี จำเลยต้องคำพิพากษามาสองเรื่อง ๆ แรกจำคุก ๑๕ วัน และรอการลงอาญา เรื่องที่ ๒ จำคุก ๓ เดือนและรอการลงอาญา ศาลชั้นต้นเห็นว่าคำพิพากษาที่ให้รอการลงอาญาครั้งที่ ๒ ไม่ชอบด้วยกฎหมาย จึงนำเอาอาญาที่รอไว้ครั้งที่ ๒ มาลงแก่จำเลยไม่ได้ คงให้นำอาญาที่รอไว้ครั้งแรกมาลงแก่จำเลย และให้เพิ่มโทษ ๑ ใน ๓ เป็นจำคุก ๒๐ ปี ๑๕ วัน

โจทก์จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้เอาโทษจำคุก ๓ เดือนที่รอไว้ครั้งที่ ๒ มาลงแก่จำเลยด้วย

จำเลยฎีกา ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าการที่ศาลเอาอาญาที่รอไว้มาลงแก่จำเลยเป็นจำคุกเกิน ๒๐ ปีนั้นไม่ขัดต่อกฎหมายอาญา ม.๓๖ เพราะมาตรานี้หมายถึงฉะเพาะความผิดที่เกิดใหม่กับที่ถูกเพิ่มโทษเท่านั้นจึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์