คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 788/2498

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกู้ยืมเงินไป จำเลยต่อสู้ว่าไม่เคยกู้และรับเงินไปจากโจทก์ เคยแต่รับเงินล่วงหน้าค่าจ้างจากโจทก์ไปเช่นนี้ โจทก์ย่อมมีสิทธินำสืบว่าจำเลยรับเงินล่วงหน้าไปแล้ว ต่อมาได้มาทำหนังสือสัญญากู้ให้ไว้แก่โจทก์ได้ ไม่เป็นการสืบนอกฟ้อง นอกประเด็น

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกู้เงินไป ๗,๐๐๐ บาท ถึงกำหนดชำระตามหนังสือสัญญากู้แล้ว โจทก์ทวงถามจำเลยก็ไม่ชำระจึงขอให้ศาลบังคับ

จำเลยต่อสู้ว่าไม่ได้ทำสัญญากู้และรับเงินไปจากโจทก์

ศาลชั้นต้นฟังว่าจำเลยได้รับเงินล่วงหน้าค่าจ้างขนไม้ซุงไปจากโจทก์ แล้วกลับทำเป็นสัญญากู้เป็นการยอมรับสภาพหนี้ จึงต้องรับผิดตามนั้น พิพากษาให้จำเลยใช้ต้นเงินและดอกเบี้ยแก่โจทก์

จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าจำเลยยอมรับแล้วว่าได้รับเงินล่วงหน้าค่าจ้างขนไม้ไปจากโจทก์และภายหลังได้ทำสัญญากู้ให้โจทก์ยึดถือไว้เป็นหลักฐาน ข้อ ก.ม. ที่จำเลยโต้แย้ง ว่า โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกู้ยืมเงินโจทก์ไปจำเลยปฏิเสธ โจทก์จะนำสืบมูลหนี้อย่างอื่น ไม่ใช่การกู้ยืมกันตามธรรมดาไม่ได้ เป็นการสืบนอกประเด็นโดยมิได้กล่าวไว้ในฟ้องนั้น เห็นว่าโจทก์ย่อมมีสิทธิสืบว่าจำเลยได้ทำสัญญากู้ ให้โจทก์ไว้แล้ว จำเลยได้รับเงิน+ไปแล้วจริง อันเป็นหลักสำคัญโดยตรงในการกู้หนี้ จึงหาใช่เป็นการสืบนอกฟ้อง นอกประเด็นไม่ พิพากษายืน