โจทก์ฟ้องว่า จำเลยลักเสื้อกางเกงและได้ใช้มีดจะแทงนายฮวดเจ้าทรัพย์เพื่อความสะดวกที่จะเอาาทรัพย์ไปหรือเพื่อจะหลีกเลี่ยงให้พ้น อาญาขอให้ลงโทษฐานชิงทรัพย์ตามกฎหมายอาญามาตรา ๒๙๘,๒๙๙
ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยลักเสื้อของนายฮวดและใช้มือผลักนายฮวดจริง ส่วนที่ว่า จำเลยชักมีดเงื้อจะแทงนายฮวดนั้นฟังเป็นความจริงไม่ได้
ศาลจังหวัดพิพากษาลงโทษจำเลยฐานชิงทรัพย์ตามกฎหมายอาญามาตรา ๒๙๘
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าทรัพย์ที่กล่าวหาอยู่กับจำเลยแล้ว ฟังไม่สนิทว่าจำเลยจะเอาทรัพย์นั้น ส่วนที่ว่าเพื่อหลีกเลี่ยงอาญานั้น เมื่อนายฮวดไปตามตำรวจ จำเลยก็ไม่ได้หลบหนี จะว่าเพื่อหลีกเลี่ยงให้พ้นอาญาไม่ได้ ที่จำเลยผลักนายฮวดก็เพื่อจะกันไม่ให้แย่งเอาห่อเสื้อกางเกงของ จำเลยไป จำเลยมิได้ทำร้ายนายฮวดเจ้าทรัพย์จึงยังไม่มีความผิดฐานชิงทรัพย์พิพากษาแก้ศาลชั้นต้นเป็นลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์ตามกฎหมายอาญามาตรา ๒๘๘
โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าตามพฤตติการณ์แสดงให้เห็นว่าจำเลยผลักนายฮวดมิใช่เพื่อทำร้าย จึงยังไม่มีความผิดฐานชิงทรัพย์พิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์