คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 789/2525

พระราชบัญญัติธรรมนูญศาลทหาร พ.ศ. 2498 มาตรา 15 วรรคสอง หมายความว่าขณะที่ศาลพลเรือนสั่งรับประทับฟ้องของโจทก์ ความยังไม่ปรากฏชัดแจ้งว่าคดีอยู่ในอำนาจศาลทหารหรือไม่ ต่อมาเมื่อศาลพลเรือนได้สั่งรับประทับฟ้องไว้แล้วความจึงปรากฏในภายหลังว่าจำเลยเป็นทหารประจำการ ดังนี้ ศาลพลเรือนย่อมดำเนินการพิจารณาต่อไปได้เท่านั้น หาได้หมายความว่าคดีที่อยู่ในอำนาจศาลทหาร หากยื่นฟ้องต่อศาลพลเรือนแล้วศาลพลเรือนจะรับไว้พิจารณาพิพากษาหรือไม่ก็ได้

การที่โจทก์นำคดีที่อยู่ในอำนาจศาลทหารมายื่นฟ้องยังศาลพลเรือนศาลพลเรือนไม่จำต้องสั่งไม่รับขณะที่โจทก์ยื่นฟ้อง (อาจสั่งหลังจากไต่สวนมูลฟ้องแล้วก็ได้)

ความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 เป็นความผิดในทางอาญาอย่างหนึ่ง เมื่อจำเลยเป็นทหารประจำการจึงเป็นคดีที่อยู่ในอำนาจศาลทหาร

โจทก์ฟ้องจำเลยซึ่งเป็นทหารประจำการต่อศาลอาญา ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. ๒๔๙๗ มาตรา ๓

ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้วฟังว่าโจทก์ทราบก่อนฟ้องแล้วว่าจำเลยเป็นทหารประจำการ เป็นบุคคลที่อยู่ในอำนาจศาลทหาร จึงไม่ประทับฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตามพระราชบัญญัติธรรมนูญศาลทหาร พ.ศ. ๒๔๙๘ มาตรา ๑๕ วรรคสอง หมายความว่าขณะที่ศาลพลเรือนสั่งรับประทับฟ้องของโจทก์ ความยังไม่ปรากฏชัดแจ้งว่าคดีอยู่ในอำนาจศาลทหารหรือไม่ ต่อมาเมื่อศาลพลเรือนได้สั่งรับประทับฟ้องไว้แล้ว ความจึงปรากฏในภายหลังว่าจำเลยเป็นทหารประจำการดังนี้ศาลพลเรือนย่อมดำเนินการพิจารณาต่อไปได้เท่านั้น แต่คดีนี้ความปรากฏต่อศาลอาญาตั้งแต่ในชั้นไต่สวนมูลฟ้อง กล่าวคือก่อนศาลสั่งรับประทับฟ้องว่าจำเลยเป็นนายทหารชั้นสัญญาบัตรประจำการ ทั้งโจทก์ได้ทราบความข้อนี้ก่อนโจทก์นำคดีมาฟ้องเป็นการดำเนินกระบวนพิจารณาฝ่าฝืนพระราชบัญญัติธรรมนูญศาลทหาร พ.ศ. ๒๔๙๘ มาตรา ๑๓ และ ๑๖ ชอบที่ศาลอาญาจะสั่งไม่ประทับฟ้อง และที่โจทก์ฎีกาว่า ความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. ๒๔๙๗ ไม่ใช่ความผิดร้ายแรง จึงไม่อยู่ในอำนาจศาลทหารนั้น ศาลฎีกาเห็นว่าความผิดตามพระราชบัญญัติดังกล่าวก็เป็นความผิดในทางอาญาอย่างหนึ่ง จึงต้องอยู่ในอำนาจศาลทหาร และการที่โจทก์นำคดีนี้มาฟ้องยังศาลพลเรือน ศาลพลเรือนก็ไม่จำต้องสั่งไม่รับขณะที่โจทก์ยื่นฟ้อง

พิพากษายืน