คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 79/2480

ชายฉุดคร่าหญิงซึ่งเคยได้เสียกับตนโดยทางลับและเข้าใจว่าเป็นภรรยาด้วยเจตนาจะให้ไปอยู่ด้วยกันตามเดิมอีกดดังนี้ไม่มีความผิดตาม ม.276

ได้ความว่าเดิม ม.เป็นคนใช้อยู่กับ ส. แล้วไปอยู่กับมารดาจำเลย ได้กินอยู่หลับนอนกับจำเลยประมาณ ๓ เดือน ม.จึงกลับมาอยู่กับ ส.อีก ในวันเกิดเหตุจำเลยพบ ม.ที่หน้าโรงลิเกจึงบอกให้ ม.ไปอยู่กับจำเลย ม.ไม่ยอมไปจำเลยจึงฉุดขึ้นรถจักรยาน ๓ ล้อ โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายอาญา ม.๒๗๖

ศาลฎีกาตัดสินว่าจำเลยฉุด ม.โดยถือว่า ม.กับจำเลยมีความสัมพันธ์กันเหมือนสามีกับภรรยา เพราะ ม.กับจำเลยเคยอยู่กินหลับนอนกันมาตั้ง ๓ เดือน เป็นแต่ยังมิได้ไปจดทะเบียนสมรส ที่จำเลยฉุด ม.ไปก็เพื่อจะต้องการให้ไปอยู่ด้วยกันตามเดิมอีก หาได้เจตนาจะพาไปเพื่อการอนาจารไม่จำเลยยังไม่มีผิดตาม ม.๒๗๖ จึงพิพากษากลับศาลอุทธรณ์ ให้ปล่อยจำเลยดังคำพิพากษาศาลชั้นต้น