คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 794/2491

กรณีที่จัดให้มีการเล่นพะนันประเภทต้องขออนุญาตเล่นได้นั้น จะต้องจัดขึ้นเพื่อหวังประโยชน์แก่ผู้จัด จึงมีผิด

ฟ้องหาว่า จำเลยเป็นผู้จัดให้มีการเล่นพะนันไพ่ผ่อง ต้องระบุว่า จำเลยจัดขึ้นเพื่อนำมาซึ่งผลประโยชน์แก่ตน มิฉะนั้นลงโทษจำเลยไม่ได้

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม พ.ร.บ.การพนัน พ.ศ.๒๔๗๘ มาตรา ๑๐, ๑๒ โดยกล่าวว่าจำเลยที่ ๑ เป็นเจ้าสำนักจัดให้มีการเล่นการพะนันไพ่ผ่อง และจำเลยนอกนั้นเป็นผู้เข้าเล่น โดยไม่ได้รับอนุญาต จำเลยรับสารภาพ ศาลชั้นต้นเห็นว่า ฟ้องของโจทก์ไม่ปรากฏว่า จำเลยที่ ๑ จัดให้มีการเล่นพะนันขึ้นเพื่อนำมาซึ่งผลประโยชน์แก่ตน แม้จำเลยให้การรับสารภาพก็ลงโทษจำเลยไม่ได้ พิพากษายกฟ้องจำเลยที่ ๑ จำเลยนอกนั้นลงโทษตามฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่า จำเลยที่ ๑ มีความผิดตามฟ้อง พิพากษาแก้ให้ปรับจำเลย ๑๐๐ บาท ลดฐานรับสารภาพกึ่งหนึ่ง คงปรับ ๕๐ บาท

จำเลยที่ ๑ ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า กรณีจัดให้มีการเล่นการพะนันประเภทที่ต้องขออนุญาตเล่นได้นั้น จะต้องจัดขึ้นเพื่อหวังประโยชน์แก่ผู้จัดจึงจะมีผิด มาตรา ๒ แห่ง พ.ร.บ.การพนัน พ.ศ.๒๔๗๘ สนับสนุนมาตรา ๔ วรรค ๒ ให้เด่นชัดว่า ผู้จัดให้มีการเล่นจะต้องขออนุญาตฉะเพาะกรณีที่จัดขึ้นเพื่อนำมาซึ่งผลประโยชน์แก่ผู้จัด เมื่อความข้อนี้เป็นองค์แห่งความผิดแล้ว จำต้องระบุมาในฟ้อง

พิพากษาแก้ให้ยกฟ้องจำเลยที่ ๑ ตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น