คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 795/2504

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยมีอาวุธปืนไม่มีทะเบียนและมิได้รับอนุญาตจากนายทะเบียนและจำเลยให้อาวุธปืนนั้น จำเลยปฏิเสธตลอดข้อหา ทางพิจารณาได้ความว่าจำเลยใช้ปืนยิงขู่ ไม่มีเจตนาจะฆ่า เช่นนี้ เกี่ยวกับอาวุธปืนที่จำเลยใช้ยิงนั้น ศาลฎีกาโดยมติที่ประชุมใหญ่เห็นว่า เป็นหน้าที่โจทก์ต้องนำสืบว่าปืนนั้นไม่มีทะเบียน และจำเลยไม่มีใบอนุญาต มิฉะนั้น ก็ลงโทษฐานมีอาวุธปืนไม่รับอนุญาตไม่ได้

ประชุมใหญ่ ครั้งที่ 15/2504

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีอาวุธปืนสั้น ๑ กระบอก ไม่ได้จดทะเบียนไว้ในครอบครอง ไม่ได้รับอนุญาตจากนายทะเบียนท้องที่ จำเลยใช้ปืนดังกล่าวยิงนายปั่นโดยเจตนาฆ่า แต่กระสุนปืนไม่ถูก ขอให้ลงโทษฐานพยามฆ่า และมีอาวุธปืนไม่รับอนุญาต

จำเลยปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘,๘๐ พระราชบัญญัติอาวุธปืนฯ พ.ศ. ๒๔๙๐ มาตรา ๗,๗๒ รวมกระทงลงโทษจำคุก ๑๐ ปี จำเลยมีคุณความดีมาก่อน ไม่มีสาเหตุกับนายปั่น ทำไปโดยหลงผิดชั่วขณะ ทั้งจำเลยอายุ ๕๖ ปีแล้ว ลดโทษกึ่งหนึ่งตามมาตรา ๗๘ คงจำคุก ๕ ปี

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์เชื่อว่าจำเลยยิงขู่ ไม่มีเจตนาฆ่าผู้เสียหาย และโจทก์นำสืบไม่ได้ว่าปืนนั้นไม่มีทะเบียน และไม่ได้นำสืบว่าจำเลยไม่มีใบอนุญาตให้ใช้ปืนนั้น พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาฟังว่า จำเลยยิงขู่ ไม่มีเจตนาจะฆ่า

เกี่ยวกับความผิดฐานมีปืนโดยไม่รับอนุญาตซึ่งโจทก์ฎีกาขึ้นมานั้น ศาลฎีกาโดยมติที่ประชุมใหญ่เห็นว่า จำเลยไม่ได้รับในข้อหาเรื่องมีปืน เมื่อโจทก์ไม่ได้นำสืบว่าปืนนั้นไม่มีทะเบียน และไม่ได้นำสืบว่าจำเลยไม่มีใบอนุญาตให้ใช้ปืนนั้น จึงลงโทษจำเลยฐานนี้ไม่ได้

พิพากษายืน ยกฎีกาโจทก์