คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 798/2492

เอกสารที่โจทก์อ้างเป็นหลักฐานอันสำคัญซึ่งเกี่ยวกับประเด็นข้อสำคัญในคดีโดยตรง ทั้งปรากฎว่าจำเลยได้รู้เห็นเอกสารนี้มาก่อนแล้ว แม้โจทก์ จะมิได้ส่งสำเนาให้จำเลยก่อนวันพิจารณา 3 วัน เพื่อประโยชน์แห่งความยุตติธรรม ศาลก็มีอำนาจรับฟังพะยานเอกสารเช่นว่านั้นได้ตาม ป.ม.วิ.แพ่ง มาตรา 87 (2)

โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลย และบริวารออกจากที่ดิน ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกัน ให้โจทก์ชนะคดี

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้ ศาลชั้นต้น สั่งรับฎีกาฉะเพาะข้อที่ว่า การอ้างเอกสารตาม ป.ม.วิ.แพ่งมาตรา ๙๐ โจทก์จะต้องส่งสำเนาให้ก่อนวันสืบพะยาน ๓ วันนั้น ศาลฎีกาเห็นว่า เอกสารที่โจทก์เป็นหลักฐานอันสำคัญ ซึ่งเกี่ยวกับประเด็นข้อสำคัญคีดนี้โดยตรง ทั้งปรากฎว่าจำเลยได้รู้เห็นเอกสารนี้มาก่อนแล้ว เพื่อประโยชน์แห่งความยุตติธรรม ศาลมีอำนาจรับฟังพะยานหลักฐานเช่นว่านั้นตาม ป.ม.วิ.แพ่ง มาตรา ๘๗ อนุมาตรา ๒.

พิพากษายืน.