เดิม โจทก์ได้ไปทำสัญญายอมให้ ว. ยกที่รายพิพาทให้แก่ จำเลยต่อมา โจทก์ฟ้องขอให้ทำลาย สัญญาที่ ว. ทำยกที่รายพิพาทให้แก่ จำเลยและขอให้ขับไล่ จำเลยออกจากที่รายพิพาทเพราะเหตุว่า จำเลยไม่เลี้ยงดู โจทก์ตามสัญญายอมความที่โอนสิทธิ์
ศาลเดิมพิพากษาให้แบ่งที่รายพิพาทให้แก่ โจทก์และ จำเลยคนละครึ่ง
ศาลอุทธรณ์พิพากษาว่าเมื่อ โจทก์รับว่า โจทก์ได้ทำ สัญญายอมให้ ว. ยกที่รายพิพาทให้แก่ จำเลยโดยว่าที่รายพิพาทเปนของ ว. ได้มรดกมาจากบิดามารดาเช่นนั้นแล้ว จำเลยผู้รับโอนจาก ว. ก็ย่อมได้กรรมสิทธิ์ในทรัพย์นั้นโดยบริบูรณ์ส่วนข้อที่ว่าจะให้ จำเลยทั้ง ๒ เลี้ยงดู โจทก์ต่อไปจนตลอดชีวิตร์ดังเช่นที่เคยมานั้นไม่เปนข้อผูกพันจำเลยซึ่งเปนคนนอก สัญญา
ศาลฎีกาพิพากษายืนตาม ศาลอุทธรณ์ว่าฎีกา โจทก์ไม่มีเหตุที่จะทำลายกรมธรรม สัญญาที่ ว. ได้ทำโอนให้แก่ จำเลยได้