คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 799/2500

การที่ศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษจำคุกจำเลย 6 เดือน แต่ไม่ได้ตัวจำเลยมาฟังคำพิพากษา ศาลชั้นต้นจึงออกหมายจับ เมื่อไม่ได้ตัวมาหลัง 1 เดือน จึงอ่านคำพิพากษาไป ทนายจำเลยได้ใช้สิทธิฎีกาแทนจำเลย ศาลฎีกาสั่งให้จำหน่ายคดีเสียจากสารบบ เพราะถือว่าจำเลยไม่มีตัวอยู่ขณะจะพิจารณาคดีในชั้นฎีกา กรณีไม่เข้า วิ.อาญา มาตรา 201 ซึ่งมีแก้ไขเพิ่มเติมโดย พ.ร.บ.แก้ไขเพิ่มเติม วิ.อาญา พ.ศ. 2499 (ฎีกาที่ 223/2500) เพราะไม่ใช่เป็นกรณีที่ส่งสำเนาฟ้องให้แก่อีกฝ่ายหนึ่งไม่ได้.

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานขับรถยนต์ชนคนบาดเจ็บโดยประมาท

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลแขวงพระนครเหนือพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ฟังว่าจำเลยผิดตามกฎหมายลักษณะอาญา ม.๒๕๙ และ พ.ร.บ.จราจรทางบก พ.ศ. ๒๔๗๗ ม.๖๖ และ พ.ร.บ.จราจรทางบก (ฉบับที่ ๓ ) พ.ศ. ๒๔๘๔ ให้จำคุกจำเลย ๖ เดือน

จำเลยหลบหนีไม่มาฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ศาลชั้นต้นจึงออกหมายจับ แต่ยังไม่ได้ตัวมา ศาลจึงได้อ่านคำพิพากษาลับหลังจำเลย

หมายจำเลยที่ ๑ ฎีกาแทนจำเลยที่ ๑

ศาลฎีกาว่าปรากฏว่าจำเลยที่ ๑ ไม่มีตัวอยู่จะพิจารณาคดีของจำเลยไม่ได้ จึงสั่งจำหน่ายคดีเสีย.