คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 8/2512

จำเลยเป็นผู้มีส่วนได้เสียจากการเช่าที่ดินของวัด ได้พูดกับโจทก์ว่าไปหลอกลวงพระ โดยพูดต่อหน้าผู้ว่าราชการจังหวัด ที่ให้มีการเจรจาไกล่เกลี่ยในเรื่องการปลูกสร้างตึกแถวในที่ดินของวัด ดังนี้ ถือว่าเป็นการกล่าวในฐานะที่ตนมีส่วนได้เสียและเพื่อความเป็นธรรมในฐานะที่ได้รับแต่งตั้งเป็นผู้แทนฝ่ายคู่พิพาทกับโจทก์ จึงเป็นการแสดงความคิดเห็นหรือข้อความที่ถูกกล่าวหาโดยสุจริตเพื่อความชอบธรรมป้องกันส่วนได้เสียของตน จำเลยไม่มีความผิดฐานหมิ่นประมาท

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกล่าวคำพูดหมิ่นประมาทโจทก์ว่า "ลื้อไปหลอกลวงพระใช่ไหม" ต่อหน้าผู้ว่าราชการจังหวัดและบุคคลอื่น เป็นเหตุให้โจทก์เสื่อมเสียชื่อเสียง ถูกดูหมิ่นเกลียดชัง ขอให้ลงโทษ

ศาลแขวงนครราชสีมาไต่สวนมูลฟ้องแล้วมีคำสั่งว่าคดีมีมูล

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นเห็นว่า จำเลยผิดตามมาตรา ๓๒๖ จึงพิพากษาจำคุก ๑ เดือน และปรับ ๕๐๐ บาท โทษจำคุกให้ยกตามมาตรา ๕๕

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า การที่จำเลยพูดกับโจทก์ว่า ลื้อมีหนังสือไปหลอกลวงพระ เป็นการพูดไปโดยสุจริตเพื่อความชอบธรรมและเพื่อป้องกันส่วนได้เสียของจำเลย ให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยเป็นผู้มีส่วนได้เสียจากการเช่าที่ดินของวัด เป็นผู้หนึ่งที่เช่าห้องและที่ของวัด ทั้งจำเลยกับพวกอีก ๔ คนเป็นตัวแทนของผู้เช่าเดิม จำเลยพูดไปในฐานะที่ตนมีส่วนได้ส่วนเสีย และเพื่อความเป็นธรรม ในฐานะที่ได้รับแต่งตั้งเป็นผู้แทนฝ่ายคู่พิพาทกับโจทก์ พูดต่อหน้าผู้ว่าราชการจังหวัดที่ให้มีการเจรจาไกล่เกลี่ยในเรื่องการปลูกสร้างตึกแถวในที่ดินให้แก่วัด จำเลย-แสดงความคิดเห็นหรือข้อความที่ถูกกล่าวหาโดยสุจริต เพื่อความชอบธรรมป้องกันส่วนได้เสียของตน และเกี่ยวกับตนเป็นผู้แทนผู้เช่าทั้งปวงตามทำนองคลองธรรมแล้ว กรณีต้องด้วยประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๒๙ ไม่มีความผิดฐานหมิ่นประมาท

พิพากษายืน.